rüde

a гру́бы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

únsacht

a гру́бы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

фельдфе́бельскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фельдфебеля. Фельдфебельскія пагоны. // перан. Уст. Вельмі грубы, салдафонскі. Фельдфебельскае слаўцо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́матны, ‑ая, ‑ае.

Абл. Залішне прасторны, вялікі; грубы (часцей пра вопратку). Жанчыніна вопратка была цяжкая і гаматная. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гру́ба I нареч. гру́бо; см. гру́бы

гру́ба II нареч. пло́тно; то́лстым пласто́м, сло́ем; (больши́ми) ломтя́ми, куска́ми;

г. слаць — пло́тно (то́лстым пласто́м, сло́ем) стлать;

г. рэ́заць — (больши́ми) ломтя́ми (куска́ми) ре́зать; см. грубы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ragged

[ˈrægɪd]

adj.

1) зно́шаны, стары́, падра́ны; абадра́ны

2) гру́бы, грубы́

3) запу́шчаны

a ragged garden — недагле́джаны сад

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

insolent

[ˈɪnsələnt]

adj.

наха́бна гру́бы; абра́зьлівы (сло́вы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гру́ба, ‑ы, ж.

Абл. Грубка. Сяджу ў пакоі каля цёплай грубы. Караткевіч. У зачыненай грубе датлявае крамяны жар. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

балага́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да балагана. Балаганны будынак. Балаганная пацеха.

2. перан. Разм. Грубы, пошлы, штукарскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gnarled [nɑ:ld] adj.

1. сукава́ты, каржакава́ты; скры́ўлены; з наро́стамі (пра дрэвы)

2. скру́чаны, шышкава́ты, гру́бы (пра рукі, пальцы)

3. гру́бы, абсі́вераны (пра твар, знешнасць)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)