імянны́ Námen(s)-, Personál-;
імянны́ гадзі́ннік Uhr mit éingraviertem [-vi:-] Námenszug
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
чи́кнуть сов., однокр., в разн. знач. чы́кнуць;
часы́ чи́кнули гадзі́ннік чы́кнуў;
чи́кнуть но́жницами чы́кнуць нажні́цамі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Úhr
f -, -en
1) гадзі́ннік
die ~ mit Schlágwerk — гадзі́ннік з бо́ем
die ~ geht nach — гадзі́ннік адстае́
die ~ geht vor — гадзі́ннік спяша́ецца
die ~ ist ábgelaufen — гадзі́ннік спыні́ўся
die ~ auf Genáuigkeit überprǘfen — праве́рыць гадзі́ннік
2) гадзі́на (пры вызначэнні часу)
wie viel ~ ist es?, was ist die ~? — ко́лькі ча́су?; като́рая гадзі́на?
Schlag éine ~ nachts — ро́ўна адна́ гадзі́на [у адну́ гадзі́ну] но́чы
Punkt fünf ~ — ро́ўна (у) пяць гадзі́н
3) вымяра́льны прыбо́р з цыфербла́там
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
дабі́ць, -б’ю́, -б’е́ш, -б’е́; -б’ём, -б’яце́, -б’ю́ць; -бі́ты; зак.
1. каго (што). Прыкончыць (у 2 знач.) раненага, падстрэленага.
Паляўнічы дабіў звера.
Гэтыя весткі зусім дабілі старога (перан.).
2. перан., каго-што. Канчаткова разграміць.
Д. варожыя сілы.
3. што. Канчаткова разбіць што-н. недабітае, трэснутае; перабіць усё, што засталося цэлым.
Д. талеркі.
4. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), што і чаго. Скончыць біць, утвараць гукі (пра гадзіннік).
Гадзіннік не паспеў д. шостага ўдару, як пачалася нарада.
5. што. Увагнаць да канца.
Д. цвік.
6. перан., што. Завяршыць якую-н. работу.
К вечару дабілі жніво.
◊
Дабіць да ручкі (разм.) — давесці да развалу, да поўнай непрыгоднасці.
|| незак. дабіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
супраці́ўнік, ‑а, м.
Разм. Праціўнік, вораг. Ідэйны супраціўнік. □ Сцеражыся, супрацоўнік! Адбівае дні гадзіннік! Купала. Ды не маглі яны [ігракі] адно ўлічыць, Што супраціўнікі не жартавалі. Корбан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кура́нты
(фр. courante = бягучы)
вежавы або насценны гадзіннік з музыкай, а таксама музычны механізм у такім гадзінніку.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
quartz [kwɔ:ts] n. geol.
1. кварц (мінерал)
2. ква́рцавы крышта́ль;
a quartz gold watch залаты́ ква́рцавы гадзі́ннік
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
клепсі́дра
(гр. klepsydra, ад klepto = краду + hydor = вада)
вадзяны гадзіннік у старажытных Індыі, Кітаі, Егіпце, Грэцыі і Рыме.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
кура́нты мн Glóckenspiel n -(e)s, -e; Túrm¦uhr mit Glóckenspiel n (гадзіннік)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
дзяшо́вы, ‑ая, ‑ае.
Які мала каштуе; недарагі, танны. Сённяшніх пастухоў пазнаюць па зусім іншых прыкметах — у іх гадзіннік на руцэ, і сарочка шаўковая, і гарнітур не дзяшовы. Палтаран.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)