гадзі́ннік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гадзі́ннік гадзі́ннікі
Р. гадзі́нніка гадзі́ннікаў
Д. гадзі́нніку гадзі́ннікам
В. гадзі́ннік гадзі́ннікі
Т. гадзі́ннікам гадзі́ннікамі
М. гадзі́нніку гадзі́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гадзі́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.

Прыбор для вызначэння часу ў межах сутак.

Ручны г.

Насценны г.

Сонечны г.

|| памянш. гадзі́ннічак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.

|| прым. гадзі́ннікавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гадзі́ннік м. часы́ ед. нет;

насце́нны г. — стенны́е часы́;

ве́жавы г. — ба́шенные часы́;

кішэ́нны г. — карма́нные часы́;

○ вадзяны́ г. — водяны́е часы́;

пясо́чны г. — песо́чные часы́;

со́нечны г. — со́лнечные часы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гадзі́ннік, ‑а, м.

Прылада, пры дапамозе якой вызначаецца час у межах сутак. Насценны гадзіннік. Выраб гадзіннікаў.

•••

Вадзяны гадзіннік — гадзіннік у выглядзе мернага сасуда, з якога за нейкі час выцякае пэўны аб’ём вады.

Пясочны гадзіннік — гадзіннік у выглядзе дзвюх мерных шклянак, злучаных тонкай гарлавінай, праз якую перасыпаецца пясок на працягу пэўнага часу (скарыстоўваецца ў медыцыне пры вызначэнні невялікіх адзінак часу).

Сонечны гадзіннік — гадзіннік, які складаецца з цыферблата і вертыкальнага стрыжня, што кідае на цыферблат цень, паказваючы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гадзіннік / вельмі дакладны: хранометр / што звоніць у патрэбны час, з адмысловым заводам: будзільнік / вежавы, звычайна з музыкай: куранты (мн.) / насценны з гірамі: ходзікі (мн.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

хо́дзікі, -аў (разм.).

Насценны гадзіннік спрошчанай канструкцыі з гірамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нару́чны, -ая, -ае.

Які надзяваецца на руку, носіцца на руцэ.

Н. гадзіннік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насце́нны, -ая, -ае.

Які вісіць, знаходзіцца на сцяне.

Н. каляндар.

Н. гадзіннік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

часы́ ед. нет гадзі́ннік, -ка м.;

карма́нные часы́ кішэ́нны гадзі́ннік;

стенны́е часы́ насце́нны гадзі́ннік;

завести́ часы́ заве́сці гадзі́ннік;

по мои́м часа́м по́лночь на маі́м гадзі́нніку по́ўнач.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подча́сник м. падста́ўка пад гадзі́ннік.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)