ры́слінг м (гатунак віна) Ríesling m -(e)s, -e (віно)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

дэгуста́цыя, ‑і, ж.

Вызначэнне на смак якасці прадукта (віна, чаю і пад.) пры яго вырабе. Дэгустацыя каньяку.

[Лац. degustatio — адведванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паці́р, ‑а, м.

Літургічны сасуд у выглядзе чашы на высокай ножцы для асвячэння віна і прыняцця прычасця.

[Грэч. potér — чаша.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ві́ннасць ’віна’ (Гарэц., Нас.); ’пакора, пакорнасць, абавязак’ (Нас.). Укр. винність ’вінаватасць’, паўн.-рус. винность ’стан вінаватага’, уладз., арханг., перм., арл. ’вінаватасць, віна’, ст.-рус. винность ’тс’ (з XVII ст.), польск. winność ’абавязак вярнуць доўг’; ’віна’. Запазычана з польскай мовы, дзе семантыка лексемы бліжэй да бел., чым у рускай.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

просту́пок м. праві́ннасць, -ці ж., праві́на, -ны ж., прасту́пак, -пка м.; (вина) віна́, -ны́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

цынанда́лі,

Сорт вінаграднага грузінскага віна. Не піць цынандалі з турынага рога, — Чарнець ім [ворагам] касцямі на голым каменні. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

winebibber

[ˈwaɪn,bɪbər]

n.

той, хто п’е шмат віна́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

thine [ðaɪn] pron. poet., relig. твой, твая́, тваё; твае́;

The fault is thine. Віна твая.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tumbler [ˈtʌmblə] n.

1. ке́ліх для віна́; высо́кая шкля́нка

2. dated акраба́т

3. неваля́йка (цацка)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вакхана́лія, ‑і, ж.

1. У Старажытным Рыме — свята ў гонар бога віна і весялосці Вакха.

2. перан. Разгульнае баляванне; оргія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)