recover [rɪˈkʌvə] v.

1. (from) ачу́ньваць; папраўля́цца, здараве́ць;

After a few days of fever he began to recover. Пасля некалькіх дзён гарачкі ён пачаў папраўляцца.

2. атры́мліваць наза́д, вярта́ць сабе́; адваёўваць;

Police have so far failed to recover the stolen jewelry. Паліцыя дагэтуль так і не змагла вярнуць украдзеныя каштоўнасці.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

éinlenken

vi

1) (s) збо́чваць, зваро́чваць (пры яздзе)

2) (h) паступа́цца (чым-н.)

nach dem Streit ~ — перамяні́ць тон пры спрэ́чцы

3) (h) вярта́ць (да чаго-н. у размове)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zurück=

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на:

1) зварот: zurückgehen* ісці́ наза́д

2) адставанне: zurückbleiben* адстава́ць

3) вяртанне ў першапачатковае становішча: zurückstellen паста́віць наза́д

4) узнагароду, кампенсацыю: zurückzahlen вярта́ць, кампенсава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

restore [rɪˈstɔ:] v.

1. аднаўля́ць; адраджа́ць;

restore customs адраджа́ць звы́чаі;

The public order was quickly restored. Грамадскі парадак быў хутка адноўлены.

2. рэстаўры́раваць; адбудо́ўваць;

restore a picture/palace рэстаўры́раваць карці́ну/пала́ц

3. вярта́ць; аддава́ць наза́д;

restore smb.’s property вярну́ць чыю́-н. маёмасць

4. вярта́цца ў ране́йшы стан;

She’s now fully restored. Яна поўнасцю паправілася.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

revive

[rɪˈvaɪv]

1.

v.i.

1) ажыва́ць

Flowers revive in water — Кве́ткі ажыва́юць у вадзе́

2) прыхо́дзіць да прыто́мнасьці, апрыто́мніваць

2.

v.t.

1) ажыўля́ць, вярта́ць сі́лы

Hot coffee revived the tired man — Гара́чая ка́ва ажыві́ла змо́ранага чалаве́ка

2) прыво́дзіць да прыто́мнасьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

oddawać

odda|wać

незак.

1. аддаваць; вяртаць; варочаць;

~wać życie za kogo/co — аддаваць жыццё за каго/што;

2. перадаваць;

przekład dobrze ~je sens oryginału — пераклад добра перадае сэнс арыгінала;

3. ванітаваць; рваць;

гл. oddać

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

recover

[rɪˈkʌvər]

1.

v.t.

1) вярта́ць, атры́мваць наза́д, адваёўваць

He recovered his losses — Ён вярну́ў стра́чанае

2) спаганя́ць; сы́скваць

to recover lost time — нагна́ць стра́чаны час

3) перапрацо́ўваць (адкі́ды)

2.

v.i.

ачу́ньваць, адыхо́дзіць, ачува́цца; выздараўля́ць

The girl recovered her composure — Дзяўчы́на ачуня́ла

He has recovered from illness — Ён вы́здаравеў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lease​1 [li:s] n. арэ́нда;

a long lease доўгатэрміно́вая арэ́нда;

take out a lease браць у арэ́нду;

We took the house on a 20-year lease. Мы ўзялі гэты дом у арэнду на 20 гадоў;

Тhe lease is running out. Тэрмін арэнды заканчваецца.

♦

give a (new) lease of life BrE вярта́ць здаро́ўе/сі́лы/по́спех і да т.п.;

Тhe operation has given me a new lease of life. Аперацыя вярнула мне здароўе і сілы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ка́мень, ‑я і ‑ю, Т ‑ем; мн. камяні́, ‑ёў; м.

1. ‑ю; толькі адз. Усякая цвёрдая горная парода (за выключэннем металу) у выглядзе суцэльнай масы або асобных кавалкаў. Арменія — краіна, багатая каменем. / у знач. зб. Будаўнічы камень.

2. ‑я. Абломак такой пароды рознай велічыні і формы. [Сцёпка] адышоўся вярсты дзве ад сяла, сеў на камень і стаў думаць. Колас. Пад ляжачы камень вада не цячэ. Прыказка. // Прылада, рэч, вырабленая з такой пароды. Млынавы камень. // Кусок каштоўнага мінералу, ювелірна апрацаваны для якіх‑н. мэт. Пярсцёнак з камянямі. Каляровыя камяні. Гадзіннік на рубінавых камянях.

3. ‑я; перан. Душэўны цяжар, гора. Камень на сэрцы.

4. у знач. прысл. ка́менем. Як камень, падобна на камень. Трапяталі .. жаўранкі, то ўзнімаючыся высока ўверх, то каменем, падаючы ў траву. Гартны.

5. толькі мн. (камяні́, ‑ёў). Цвёрдыя саляныя і іншыя ўтварэнні ў некаторых унутраных органах. Камяні ў печані.

•••

Вінны камень — цвёрды, крышталічны асадак, які ўтвараецца пры браджэнні вінаграднай соку і захоўванні віна.

Зубны камень — зацвярдзелыя вапнавыя адкладанні на зубах.

Каштоўныя камяні — рэдкія прыгожыя мінералы і горныя пароды, якія пераважна ўжываюцца для ювелірных вырабаў.

Сіні камень — народная назва меднага купаросу.

Філасофскі камень — згодна з уяўленнямі сярэдневяковых алхімікаў, фантастычнае цудадзейнае рэчыва, якое можа ператвараць металы ў золата, вылечваць усе хваробы, вяртаць маладосць і г. д.

Каменя на камені не пакінуць гл. пакінуць.

Кідаць каменем у каго гл. кідаць.

Краевугольны камень чаго — аснова, важнейшая частка чаго‑н. (першапачаткова вуглавы камень у падмурку пабудовы).

Найшла (наскочыла) каса на камень гл. каса.

Насіць камень за пазухай гл. насіць.

Падводныя камяні — пра скрытую, невядомую перашкоду.

Пробны камень — а) асобы камень, які ўжываецца для вызначэння пробы каштоўных металаў; б) пра абставіны, здарэнні, ўчынкі і пад., якія дазваляюць выявіць уласцівасць, якасць каго‑, чаго‑н.

Як камень у ваду — бясследна (прапасці, знікнуць і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hand​2 [hænd] v. уруча́ць, перадава́ць

♦

hand smth. to smb. on a plate infml пада́ць што-н. каму́-н. на спо́дачку;

have (got) to hand it to smb. infml трэ́ба адда́ць нале́жнае каму́-н.

hand around [ˌhændəˈraʊnd] phr. v. прапано́ўваць ці перадава́ць (страву ці напоі) усі́м прысу́тным

hand back [ˌhændˈbæk] phr. v. (to) вярта́ць, аддава́ць у ру́кі (каму-н.)

hand down [ˌhændˈdaʊn] phr. v.

1. (to) перадава́ць (у спадчыну, з пакалення ў пакаленне)

2. аб’яўля́ць, абвяшча́ць, апубліко́ўваць (рашэнне, пастанову і да т.п.)

hand in [ˌhændˈɪn] phr. v. (to) уруча́ць, падава́ць (каму-н.);

hand in an application пада́ць зая́ву

hand on [ˌhændˈɒn] phr. v. (to) перадава́ць (каму-н.); перасыла́ць

hand out [ˌhændˈaʊt] phr. v. (to) раздава́ць

hand over [ˌhændˈəʊvə] phr. v. (to) перадава́ць (паўнамоцтвы), здава́ць (справы)

hand round [ˌhændˈraʊnd] phr. v. = hand around

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)