fantazyjny

вычварны; мудрагелісты; незвычайны; вытанчаны;

fantazyjny wzór — мудрагелісты ўзор;

krawat fantazyjny — вычварны гальштук

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

изя́щный згра́бны; прыго́жы; вы́танчаны; элега́нтны;

изя́щная о́бувь прыго́жы (элега́нтны) абу́так;

◊

изя́щная литерату́ра (слове́сность) уст. маста́цкая літарату́ра; прыго́жае пісьме́нства;

изя́щные иску́сства уст. выяўле́нчае маста́цтва і му́зыка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

элега́нтны

(фр. élégant, ад лац. elegans, -ntis = вытанчаны)

1) зграбны, прыгожы (напр. э. касцюм);

2) з густам апрануты (напр. э-ая жанчына).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

arabesque

[,ærəˈbesk]

1.

n.

1) арабэ́ска f. (арна́мэнт)

2) арабэ́ска (по́за ў бале́це)

3) музы́чны твор

2.

adj.

1) арабэ́скавы

2) вы́танчаны, вы́штукаваны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сноб

(англ. snob)

1) прадстаўнік буржуазна-дваранскага грамадства, які слепа трымаецца моды, густаў і манер т.зв. вышэйшага свету;

2) чалавек, які беспадстаўна прэтэндуе на вытанчаны густ, манеры, асобую інтэлектуальнасць і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

áuserkoren, áuserlesen

a выда́тны, адбо́рны; вы́танчаны

~e Wáren — тава́ры вышэ́йшай я́касці

~ e Geséllschaft — вы́бранае грама́дства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

то́нкі, -ая, -ае.

1. Невялікі ў папярочным сячэнні, у абхваце.

Тонкія ніткі.

Тонкія пальцы.

Тонкая бярозка.

2. Невялікі па шырыні, вузкі.

Тонкая рыска.

3. Пра гукі, голас: высокі.

Т. голас.

4. Пра твар, рысы твару: не грубы, прыгожа абрысаваны.

Тонкія рысы твару.

5. Складаны, выкананы з вялікай увагай, умела, па-мастацку.

Тонкая работа.

Тонкая разьба.

6. Пра смак, пах і пад.: вытанчаны, не рэзкі.

Т. водар кветак.

7. Пра розум, мысленне, гумар і пад.: гібкі, праніклівы, які схоплівае малапрыметнае.

Т. розум.

Тонкая крытыка.

8. Чуллівы, які ўспрымае самыя слабыя раздражненні (пра органы пачуццяў і іх дзейнасць).

Т. слых.

|| наз. то́нкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

щепети́льный

1. уст. (галантерейный) галантарэ́йны; (парфюмерный) парфу́мны;

2. уст. (изысканный) патрабава́льны, вы́танчаны; (модный) мо́дны;

3. уст. (придирчиво-педантичный) педанты́чны, дро́бязны;

4. (принципиальный, корректный) прынцыпо́вы, карэ́ктны;

5. (деликатный) даліка́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

элега́нтны, ‑ая, ‑ае.

Зграбны, прыгожы, вытанчаны. На.. [Маі] было элегантнае паліто, у руках чорная сумачка. Ярашэвіч. Цяпер на Сіліцкім быў даволі элегантны плашч, на галаве капялюш, на нагах моцныя чаравікі. Арабей. З пакоя выйшла Зося.. У добра скроеным сінім плацці, з двух’яруснай прычоскай-куклай, расчырванелая, яна мела амаль элегантны выгляд. Шамякін. // З густам, прыгожа адзеты; які трымае сябе галантна, далікатна. У белых кашулях і бліскучых чаравіках элегантныя салісты выконвалі лёгкія эстрадныя песенькі аб каханні, сяброўстве, вернасці — на ўсе тэмы, якія толькі цікавяць людзей. Гаўрылкін.

[Фр. élégant.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sophisticate

1. [səˈfɪstɪkeɪt]

v.t.

1) рабі́ць быва́лым, дасьве́дчаным

2) уво́дзіць у зман; перакру́чваць фа́кты, займа́цца сафі́стыкай

3) рабі́ць больш склада́ным, эфэкты́ўным (пра машы́ну, інструмэ́нт)

2. [səˈfɪstɪkət]

n.

быва́лы, дасьве́дчаны, вы́танчаны чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)