мімахо́дам, мімахо́дзь прысл.

1. (праходзячы, праязджаючы міма) im Vorübergehen;

2. (між іншым, выпадкова) nebenbéi, béiläufig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

невзнача́й нареч., разг.

1. (неумышленно) ненаўмы́сна; (ненамеренно) незнаро́к; (случайно) выпадко́ва;

2. (неожиданно) нечака́на; зняна́цку, рапто́ўна; знячэ́ўку, неспадзе́ўкі, неспадзява́на.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

fall in

а) выпадко́ва спатка́цца

б) згаджа́цца, саступа́ць

в) ува́львацца; зава́львацца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

тушава́ць ​1, ‑шую, ‑шуеш, ‑шуе; незак., што.

Наносіць цені на малюнак, пакрываць тушоўкай. Тушаваць чарцёж.

тушава́ць ​2, ‑шую, ‑шуеш, ‑шуе; незак.

Выпадкова дакранацца да більярднага шара, рабіць туш ​3.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pure [ˈpjʊə] adj.

1. чы́сты (у розных знач.);

pure wool чы́стая шэрсць;

pure science чы́стая наву́ка;

pure in mind and body чы́сты душо́ю і це́лам

2. абсалю́тны;

pure nonsense чы́стая лухта́;

by pure chance то́лькі выпадко́ва, абсалю́тна выпадко́ва

♦

pure and simple ні больш ні менш; не што і́ншае, як; про́ста ка́жучы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ненаро́кам ’незнарок; жартам’ (Нас.), ’праўда, на самай справе; незнарок’ (дзярж., З нар. сл.), ’незнарок, выпадкова’ (в.-дзв., Шатал., Сцяц.), ст.-бел. ненарокъ ’незнарок’ (Гарб.). Гл. наракам, нарок.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

незнаро́к, прысл.

Выпадкова, ненаўмысна; ненарокам. Ратуючыся з-пад машыны... [заяц] скокнуў, не гледзячы куды, і незнарок апынуўся па-за межамі светлай паласы. В. Вольскі. Маці збіралася даіць карову, незнарок бразнула вядром. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

happen [ˈhæpən] v.

1. адбыва́цца, здара́цца;

happen to smb./smth. адбыва́цца, здара́цца з кім-н./чым-н.

2. ака́звацца, апына́цца (дзе-н.) выпадко́ва;

I happened to be there. Я выпадкова быў там.

♦

anything can/might happen усё мо́жа зда́рыцца/адбы́цца;

these things happen тако́е здара́ецца;

as it happens/happened на здзіўле́нне;

He agrees with me, as it happens. На здзіўленне, ён згодны са мною;

it so happened that… так зда́рылася, што…

happen on [ˌhæpənˈɒn] phr. v. dated знайсці́ што-н. выпадко́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ГІЯЦЫ́НТ, Гіякінф,

у грэчаскай міфалогіі прыгожы юнак, любімец Апалона; сын спартанскага цара Амікла, праўнук Зеўса. Дыск, кінуты Апалонам, выпадкова забіў Гіяцынта. З крыві Гіяцынта выраслі кветкі гіяцынты. Месцам культу Гіяцынта быў г. Аміклы каля Спарты. У гонар Апалона ладзілі свята гіякінфія. Сюжэт міфа адлюстраваны ў карціне Дж.Цьепала, оперы В.А.Моцарта і інш.

т. 5, с. 279

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Zúfall

m -(e)s, -fälle вы́падак, выпадко́васць

durch ~ — выпадко́ва

blóßer ~ — чы́стая выпадко́васць

ein böser ~ — непрые́мны вы́падак, іро́нія лёсу

der ~ wóllte es, dass… — выпадко́ва зда́рылася так, што…; па во́лі лёсу…

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)