шту́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Памянш.-ласк. да штука (у 2–4 знач.). — На, Сымоне, маеш штучку! Грай здаровы! — дзед сказаў. Колас. Вярталася.. жаданне — побач з сур’ёзнаю справай выкінуць нейкую штучку. Брыль.

•••

Тонкая штучка — хітрун, спрытнюга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фінт

(ням. Finte, ад іт. finta = прытворства, выдумка)

1) сп. падманны рух, фальшывы выпад;

2) перан. хітры выкрутас;

выкінуць фінт — зрабіць што-н. хітрае, нечаканае.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

адмачы́ць

1. áufweichen vt;

2. разм. (сказануць, выкінуць коніка) etw. Únerwartetes [Únpassendes, Schockíerendes і г. д.] vom Stápel lássen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сме́тнік м. му́сорная я́ма; помо́йка ж., сва́лка ж.;

вы́кінуць на с. — вы́бросить на сва́лку;

◊ на с. гісто́рыі — на сва́лку исто́рии

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

chuck [tʃʌk] v. infml кі́даць, шпуля́ць, шпурля́ць

chuck away [ˌtʃʌkəˈweɪ] phr. v. выкі́дваць;

chuck away money раскі́дваць гро́шы;

chuck away rubbish выкі́дваць, выно́сіць сме́цце

chuck out [ˌtʃʌkˈaʊt] phr. v. infml вы́шпурнуць, вы́кінуць (неспакойнага наведвальніка з памяшкання)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

féuern

vi

1) страля́ць, палі́ць

2) палі́ць (у печы)

3) разм. зво́льніць, вы́кінуць (на вуліцу)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

жудзь, ‑і, ж.

Абл. Жудасць. Прыйшоў жа Цімох для нарады, Каб жончына слова пачуць: Душа яго прагла спагады — Такая ў ёй цемра і жудзь! Колас. І песні другія пачуюць прасторы, і новую радасць сюды прынясуць, і выкінуць скарбы на бераг азёры, і сонцам расквеціцца дзікая жудзь. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фартэ́ль, ‑ю, м.

Разм. Тое, што і фортэль. Можа праз гэтыя свае думкі я сёння такі фартэль выкінула, што зараз самой трохі сорамна і смешна. Шамякін. Грыгоніс і Ільінскі заўсёды знаходзілі яркія тыповыя дэталі, умелі выкінуць на сцэне вясёлы фартэль, чым выклікалі ў гледача бурнае захапленне. Рамановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wypieprzyć

зак. вульг. выкінуць; вытурыць;

wypieprzyć kogo z roboty — вытурыць каго з працы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wyrzucić

зак.

1. выкінуць;

2. выгнаць;

wyrzucić za nawias мат. вынесці за дужкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)