overhead1 [ˈəʊvəhed] adj.

1. паве́траны, надзе́мны, падве́сны;

an overhead railway надзе́мная чыгу́нка

2. comm. накладны́;

overhead costs накладны́я выда́ткі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

изде́ржка ж. выда́так, -тку м.;

изде́ржки мн. выда́ткі, -ткаў;

с ма́лыми изде́ржками з невялі́кімі (малы́мі) выда́ткамі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

cut down

1) зраза́ць, валі́ць (лес, дрэ́вы)

2) скарача́ць, зьмянша́ць (выда́ткі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

расхо́д, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Трата, расходаванне чаго-н.

Р. электраэнергіі.

2. звычайна мн. Сума зрасходаваных грошай; выдаткі.

У наступным месяцы будуць вялікія расходы.

3. Графа ў бухгалтарскіх кнігах для запісу выдаткаў; проціл. прыход.

Вывесці (пусціць, спісаць) у расход (разм.) — знішчыць, расстраляць.

Кішэнныя расходы — дробныя асабістыя расходы.

|| прым. расхо́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

cost1 [kɒst] n.

1. кошт, цана́, ва́ртасць;

the prime cost сабеко́шт;

the cost of living пражы́тачны мі́німум;

free of cost бяспла́тна

2. pl. costs выда́ткі, стра́ты;

the costs of production выда́ткі вытво́рчасці

at any cost/at all cost(s) любо́й цано́й/любы́м ко́штам/за любу́ю цану́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Materilkosten

pl выда́ткі на матэрыя́лы, кошт матэрыя́лаў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

nterhaltskosten

pl выда́ткі на ўтрыма́нне; юрыд. аліме́нты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Erhltungskosten

pl выда́ткі на ўтрыма́нне (чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

апраўда́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

1. Даказаць сваю невінаватасць. Гарык памкнуўся быў апраўдацца, але слухаць яго доказы не было ўжо каму. Скрыпка.

2. Пацвердзіцца; аказацца правільным, не дарэмным. Здагадкі мае не апраўдаліся. Дзяўчынка аказалася працавітай. Асіпенка.

3. Акупіцца, атрымаць кампенсацыю. Выдаткі ўсе апраўдаліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акупі́ць, акуплю, акупіш, акупіць; зак., што.

Вярнуць патрачаныя на што‑н. сродкі; пакрыць выдаткі даходам. Цаліна дала дзяржаве самы ганны хлеб, а новыя саўгасы ўжо здолелі акупіць затраты, зробленыя на іх заснаванне. Барсток. // перан. Разм. Выкупіць, скупіць, загладзіць. Паправіць памылку і акупіць віну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)