Verbum

упрыго́жыцца, -жуся, -жышся, -жыцца; зак.

Набыць прыгожы, святочны выгляд.

Упрыгожыўся горад да свята.

|| незак. упрыго́жвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

фізіяно́мія, -і, мн. -і, -мій, ж.

Твар чалавека.

Непрыемная ф.

Пацешная ф.

Ф. мясцовасці, вёскі (перан.: знешні выгляд).

каке́тлівы, -ая, -ае.

Схільны да какецтва, які мае прыгожы, прывабны выгляд.

Какетлівая жанчына.

Какетлівае ўбранне.

|| наз. каке́тлівасць, -і, ж.

камі́чны, -ая, -ае.

1. гл. камедыя.

2. Які выклікае смех, забаўны.

К. сюжэт.

К. выгляд.

|| наз. камі́чнасць, -і, ж.

карыкату́рны, -ая, -ае.

1. гл. карыкатура.

2. перан. Смешны, недарэчны, прыдатны для карыкатуры.

К. выгляд.

|| наз. карыкату́рнасць, -і, ж.

жулікава́ты, -ая, -ае.

1. Схільны жульнічаць, махляваць.

Ж. чалавек.

2. Уласцівы жуліку; хітры.

Ж. выгляд.

|| наз. жулікава́тасць, -і, ж.

глыбакаду́мны, -ая, -ае.

1. Поўны глыбокіх думак; удумлівы.

Г. паэт.

2. Сур’ёзны, засяроджаны.

Г. выгляд.

|| наз. глыбакаду́мнасць, -і, ж.

афармле́нне, -я, н.

1. гл. аформіцца, аформіць.

2. Знешні выгляд, форма чаго-н.

А. вітрын магазіна.

Святочнае а. горада.

рахі́тык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Дзіця, хворае на рахіт.

|| прым. рахіты́чны, -ая, -ае.

Рахітычнае дзіця.

Р. выгляд.