дысерта́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Той, хто працуе над дысертацыяй, абараняе дысертацыю. — Вось, — паказаў на Рыгора Сцяпан Раманавіч. — Наш дысертант. Таленавіты малады вучоны. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

многаабяца́ючы, ‑ая, ‑ае.

1. Які падае вялікія надзеі. Многаабяцаючы вучоны.

2. перан. У якім заключаецца намёк на што‑н., абяцанне чаго‑н. Многаабяцаючая назва кнігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

znakomitość

ж. знакамітасць; знакаміты чалавек;

znakomitość naukowa — знакаміты навуковец (вучоны)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

scentist

[ˈsaɪəntɪst]

n.

вучо́ны -ага, навуко́вец -ўца m. (асаблі́ва ў галіне́ дакла́дных наву́каў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Бэры Э. (вучоны-палеабатанік) 8/40

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Максімаў А. А. (вучоны) 3/421

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Эмерсан Р. (ням. вучоны) 10/581

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Міхайлаў А. М. (вучоны) 12/527

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Фёдараў Я. (рус. вучоны) 1/64

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Кузняцоў В. І. (вучоны) 6/176

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)