верлі́бр
(фр. vers libre)
верш без рыфмы, рытм якога ўтвараецца чаргаваннем вершаваных радкоў аднатоннай інтанацыйна-сінтаксічнай структуры; свабодны верш.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
эпітала́ма, ‑ы, ж.
1. У старажытных грэкаў і рымлян — віншавальная песня маладым.
2. Верш, напісаны з выпадку шлюбу.
[Ад грэч. epithalámios — вясельны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гла́дкі, -ая, -ае.
1. Роўны, без упадзін і выступаў.
Г. стол.
Гладкая пляцоўка.
2. перан. Просты, лёгкі для разумення (пра мову, верш, думкі і пад.).
Г. стыль.
Лектар гаварыў гладка (прысл.).
3. Сыты, адкормлены (разм.).
Гладкія коні.
Г. пан.
|| наз. гла́дкасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
гепта́метр
(гр. heptametros = сямістопны)
літ. сямістопны верш.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Spóttgedicht
n -(e)s, -e сатыры́чны [гумарысты́чны] верш, саты́ра
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Па́ўза ’кароткі перапынак у гучанні’ (ТСБМ). Праз польск. (pauza) ці рус. (па́уза) мову з ням. Pause, якое з лац. pausa < ст.-грэч. παῦσις ’перапынак’ < παύω ’канчаю, прыпыняю’ (Верш. Сл., 4, 93; Фасмер, 3, 218).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
адто́чаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад адтачыць.
2. у знач. прым. перан. Дасканалы па форме. Адточаны верш.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
alexandrine
[,ælɪgˈzændraɪn]
n.
алекса́ндрыйскі верш (шасьцісто́пны я́мб з цэзу́рай пасьля́ трэ́цяй стапы́)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
poem
[ˈpoʊəm]
n.
1) верш -а, ве́ршык -а m.
2) паэ́ма f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
трыяле́т, ‑а, М ‑леце, м.
Верш з васьмі радкоў, дзе чацвёрты і сёмы паўтараюць першы радок, а восьмы — другі, пры гэтым увесь верш мае дзве рыфмы. [Максім Багдановіч] быў умелы майстар верша — і перад чытачом упершыню разгарнуліся беларускія папірусы пентаметраў і ярка зазвінелі не чутыя на гэтай мове беларускія тэрцыны, трыялеты, актавы... Клышка.
[Фр. triolet.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)