манаве́рш

(ад мана- + верш)

верш, які складаецца з аднаго радка; аднарадковік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

раманс,

невялікі напеўны верш.

т. 13, с. 295

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

вы́мучыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак. (разм.).

1. што. З цяжкасцю, з намаганнем зрабіць, стварыць.

В. згоду.

В. верш.

2. каго. Знясіліць, змардаваць.

В. каня далёкай дарогай.

|| незак. выму́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ВЕРШАВА́НАЯ МО́ВА,

верш, асаблівы тып эмацыянальна афарбаванай, згушчанай мовы, у якой гранічна адчувальны кожны кампанент, а найбольш значныя гукі і сугуччы, словы, паўзы, вобразы не толькі акцэнтуюцца, але і ставяцца ў цэнтр увагі. У адрозненне ад прозы вершаваная мова характарызуецца пастаянствам аднароднай інтанацыйнай сістэмы, сіметрыяй і перыядычнасцю члянення сінтаксічных адрэзкаў, пэўным чынам арганізаванай рытмамелодыкай. Адсюль наяўнасць рыфмаў, строф, устаноўка на муз. гучанне. Вылучаюцца белы верш, вольны верш, свабодны верш, дольнік.

т. 4, с. 113

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

verse

[vɜ:rs]

n.

1) верш -а m.

2) радо́к ве́рша

3) страфа́ f.

4) верш -а m. (у Бі́бліі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

экспро́мт м Improvisatión [-vi-] f -, -en; Stégreifdichtung f -, -en (верш)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сентымента́льны, -ая, -ае.

1. Заснаваны на прынцыпах сентыменталізму (у 1 знач.).

С. раман.

2. Залішне чуллівы, пяшчотны, здольны лёгка расчуліць.

С. верш.

С. лад думак.

Сентыментальная сцэна.

|| наз. сентымента́льнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

elegy

[ˈelədʒi]

n.

эле́гія f., жало́бны, су́мны верш

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

таўтагра́ма, ‑ы, ж.

Верш, у якім кожны радок пачынаецца з аднолькавай літары.

[Ад грэч. tauto — тое самае і gramma — запіс.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ямбі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ямба, напісаны ямбам. Ямбічны верш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)