бурыме́, нескл., н.

Верш на зададзеныя рыфмы.

[Ад фр. bouts rimés — рыфмаваныя канцы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохсто́пны літ. dréifüßig;

трохсто́пны верш dréifüßiger Vers

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wers

м. літ. верш

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вершазна́ўства, ‑а, н.

Навука пра верш і вершаскладанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэтра́метр, ‑а, м.

У антычным вершаскладанні — чатырохпольны верш.

[Грэч. tetrametron.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

александры́йскі, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з Александрыяй як з цэнтрам эліністычнай культуры. Александрыйскі музей. Александрыйская бібліятэка.

•••

Александрыйскі верш гл. верш.

Александрыйская папера гл. папера.

Александрыйскі стручок гл. стручок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анапесты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з анапестаў. Анапестычны верш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяцірадко́ўе, ‑я, н.

Верш або страфа з пяці радкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зубры́ць, зубру́, зу́брыш, зу́брыць; незак., што (разм.).

Завучваць механічна, не ўнікаючы ў сэнс.

З. верш.

|| зак. вы́зубрыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны і зазубры́ць, -зубру́, -зу́брыш, -зу́брыць; -зу́браны.

|| наз. зубрэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ВЕРШАВА́НАЯ МО́ВА,

верш, асаблівы тып эмацыянальна афарбаванай, згушчанай мовы, у якой гранічна адчувальны кожны кампанент, а найбольш значныя гукі і сугуччы, словы, паўзы, вобразы не толькі акцэнтуюцца, але і ставяцца ў цэнтр увагі. У адрозненне ад прозы вершаваная мова характарызуецца пастаянствам аднароднай інтанацыйнай сістэмы, сіметрыяй і перыядычнасцю члянення сінтаксічных адрэзкаў, пэўным чынам арганізаванай рытмамелодыкай. Адсюль наяўнасць рыфмаў, строф, устаноўка на муз. гучанне. Вылучаюцца белы верш, вольны верш, свабодны верш, дольнік.

т. 4, с. 113

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)