нюх, ‑у, м.
1. Здольнасць да ўспрыняцця і адрознівання пахаў (адно з пяці знешніх пачуццяў). [Конь] хутка ўзяў нюхам дарогу і, весела пырхаючы, пайшоў роўна. Якімовіч. І верне пара аж у столь І смачным пахам нюх ласкоча. Крапіва.
2. перан. Чуццё, кемлівасць. Міхалка не адзін раз выбягаў на гэтую вуліцу і нюхам вясковага чалавека ўгадваў, што недалёка тут павінна быць поле. Колас. [Камбат:] — Старшына Шаплыкаў наогул мае схільнасць да розных пошукаў. У яго нюх — будзь здароў. Васілёнак.
•••
Ні за нюх (панюх) табакі — ні за што, дарэмна (загінуць, прапасці і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
другI сущ.
1. ся́бар, -бра м., друг, род. дру́га м., мн. сябры́, -ро́ў;
2. (сторонник) пры́яцель, -ля м.;
◊
друзья́ познаю́тся в беде́ зычлі́вага прыя́целя ў няшча́сці пазнаю́ць;
друг до́ма ся́бар (друг) до́ма;
будь другом будзь ся́брам (дру́гам).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Cave canem
Сцеражыся сабакі (г. зн. будзь асцярожным, уважлівым).
Берегись собаки (т. е. будь осторожен, внимателен).
бел. Трымай вуха востра. Калі баішся сабакі, то палку на яго знойдзеш. Старожа лепей варожы. Хто аглядаецца, той не каецца. Ястраб у небе ‒ куры ў бульбу.
рус. Держи ухо востро. Собаку мани, а палку держи. Дружиться дружись, а за саблю держись. Не всякому верь, запирай крепче дверь. Берегися бед, пока их нет. Левой рукой мосол кажи, а в правой руке плеть держи.
фр. Gare au chien! (Берегись собаки!).
англ. Beware the dog (Бойся собаки).
нем. Die Ohren spitzen (Навострить уши). Augen und Ohren aufhalten (Открыть/держать открытыми глаза и уши).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
Consonus esto lupis, cum quibus esse cupis
Будзь у згодзе з ваўкамі, з якімі ты хочаш жыць.
Будь в согласии с волками, с которыми ты хочешь жить.
бел. За ваўкамі жыць ‒ трэба на воўкі выць. У лесе людзі дзічэюць, а на людзях люднеюць.
рус. С волками жить ‒ по-волчьи выть. Со зверями жить ‒ клыки точить, а не скулить. Попал в стаю ‒ лай, не лай, а хвостиком виляй.
фр. Il faut hurler avec les loups (Надо выть с волками).
англ. He who lives with the wolves learns to howl (Живущий с волками учится выть).
нем. Wer unter Wölfen ist, muß heulen (Кто находится с волками, должен выть).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
Aede tua magnus, aliena sis velut agnus
У сваёй хаце будзь гаспадаром, а ў чужой ‒ ягнём.
В своём доме будь хозяином, а в чужом ‒ ягнёнком.
бел. У чужым двары ніхто не ўказчык. У чужой парафіі няма чаго ўказваць. Дома ў сябе ‒ як хочаш і як можаш, а ў госцейках ‒ як скажуць.
рус. В чужом доме не будь приметлив, а будь приветлив. Гость хозяину не указчик. Дома ‒ как хочу, а в людях ‒ как велят.
фр. On n’impose pas ses habitudes dans la maison d’autrui (He навязывают своих привычек в доме других).
англ.
нем. Welchem Herrn du dienst, dessen Kleider du trägst (Какому господину служишь, того и платье носишь).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
negative2 [ˈnegətɪv] adj.
1. адмо́ўны; негаты́ўны (у розных знач.);
a negative response негаты́ўны адка́з/во́дгук;
a negative effect адмо́ўны/шко́дны ўплыў;
a negative sentence ling. адмо́ўны сказ;
a negative quantity math. адмо́ўная велічыня́;
a negative chargephys. адмо́ўны электры́чны зара́д
2. песімісты́чны;
We probably will not win. – Don’t be so negative. Мабыць, мы не пераможам. – Не будзь такім песімістам.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
yourself [jɔ:ˈself] pron. (pl. -selves)
1. сябе́, -ся, -ца;
Wash yourself. Памыйся!
Help yourself. Частуйся!
2. сам, сама́;
You yourself said so. Ты сам гэтак казаў;
You’re not yourself. Ты сам не свой.
♦
(all) by yourself адзі́н, сам-на́сам;
Have you been all by yourself the whole day? Ты ўвесь дзень быў адзін?
be yourself будзь сам сабо́ю
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
рэцэ́пт, ‑а, М ‑нце, м.
1. Пісьмовае прадпісанне ўрача ў аптэку аб прыгатаванні лякарства з указаннем спосабу яго прымянення. — Дык доктар выпісаў рэцэпт і сказаў, што такія лекі адно ў Навагранах і можна дастаць. Сабаленка.
2. Спосаб прыгатавання чаго‑н. Дацэнт ведаў рэцэпт, як зварыць моцную брагу, такую брагу, што ад трох шклянак чалавек п’яным рабіўся. Колас.
3. перан. Разм. Настаўленне, парада, як дзейнічаць, што рабіць у тым ці іншым выпадку. Можна падумаць, з панскай сям’і; такія рэцэпты ёй піша: не падымай цяжкага, еш больш вітамінаў, будзь асцярожнай. Васілевіч. Ні ў адным падручніку не вычытаеш такіх рэцэптаў, якія табе дае практыка. Паслядовіч.
[Ад лац. receptum — прынятае, узятае.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чалаве́к м.
1. в разн. знач. челове́к;
2. разг. муж;
◊ свой ч. — свой челове́к;
ч. з галаво́й — челове́к с голово́й;
душа́-ч. — душа́-челове́к;
ч. з цябе́! — что ты за челове́к!;
будзь ~кам! — будь челове́ком!;
ч. у футля́ры — челове́к в футля́ре;
са́мы апо́шні ч. — са́мый после́дний челове́к;
ко́нчаны ч. — ко́нченый челове́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ВАДЭВІ́ЛЬ
(франц. vaudeville),
жанр драматургіі; від лёгкага камедыйнага паказу з займальнай, нярэдка заблытанай інтрыгай, з песнямі-куплетамі, рамансамі і танцамі. Узнік у Францыі ў 18 ст. Класікі жанру Э.Скрыб, Э.Лабіш. Франц. вадэвіль паўплываў на развіццё гэтага жанру ў Польшчы (А.Фрэдра), Германіі (Г.Фрайтаг), Даніі (І.Л.Хэйберг) і інш. краінах Еўропы. У Расіі з’явіўся на пач. 19 ст. (А.Шахаўской, Дз.Ленскі, П.Каратыгін, Ф.Коні, М.Някрасаў, А.Чэхаў).
На Беларусі элементы вадэвіля былі ў інтэрмедыях фалькл. т-ра 16—19 ст. У прафес. драматургіі жанр вадэвіля распрацоўваў В.Дунін-Марцінкевіч. Свае п’есы «Пінская шляхта» (1866) і «Залёты» (1870) ён вызначыў як фарс-вадэвіль. Яны насычаны песнямі, куплетамі, рамансамі, разам з тым вызначаюцца сац. зместам, глыбінёй, сатыр. завостранасцю. Бел. вадэвіль, прыняўшы каноны класічнага франц. вадэвіля, меў уласную нац. адметнасць, што выявілася ў характары гумару, большай схільнасці да сатыры і фарсу. Элементы вадэвіля ёсць у п’есах «Модны шляхцюк» К.Каганца (1910), «Прымакі» Я.Купалы (1913), «Снатворны мак» К.Лейкі (1912), «Чорт і баба» Ф.Аляхновіча (1920), «Мікітаў лапаць» М.Чарота (1923), «Мужчына, будзь мужчынам» М.Матукоўскага (1966); на фарсава-вадэвільных сітуацыях заснаваны п’есы Л.Родзевіча «Пасланец» (1918), «Конскі партрэт» (1920) і «Збянтэжаны Саўка» (1921). На сучасным этапе вадэвіль у драм. мастацтве замяніла камедыя, у музычным — аперэта, мюзікл.
т. 3, с. 440
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)