праві́дла, -а, мн. -ы, -аў, н. (спец.).

1. Лінейка для праверкі правільнасці каменнай кладкі, тынкоўкі.

2. Прыстасаванне ў форме ступні чалавека, якая кладзецца ў боты, іншы абутак для захавання яго формы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

наваксава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Нацерці, начысціць ваксай. Наваксаваць боты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Скрабакі, скрабаке́ ‘атопкі ад старых ботаў’ (Шат.), скрабні́, скрэ́батні ‘чаравікі’ (Касп.), скрабаты́ ‘дрэнныя боты’ (Варл.). Рус. тамб. скре́бни ‘дрэнныя боты’, ярасл. ‘вялікі, няўклюдны абутак’, кастр. скре́шни ‘атопкі ад ботаў, ад якіх адрэзаны халявы’. Да скробаць (гл. наступнае слова; параўн. асабліва значэнне ў Насовіча: ‘рабіць непрыемнае шарканне ботамі’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гру́каць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Ствараць грукат.

Боты грукалі па дашчанай падлозе.

2. Тое, што і грукацца (у 2 знач.).

|| аднакр. гру́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. гру́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

я́лавы, -ая, -ае.

1. Пра самак сельскагаспадарчых жывёл: бясплодны, неаплоднены.

Ялавая карова.

2. Пра скуру і вырабы з яе; са скуры маладой каровы.

Ялавыя боты.

|| наз. я́лавасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бот I м. сапо́г;

скураны́я бо́ты — ко́жаные сапоги́;

тава́р на бо́ты — сапо́жный това́р;

быць пад бо́там — быть под сапого́м;

дурны́, як б. — глуп, как бара́н;

бо́ты ка́шы про́сяць — сапоги́ ка́ши про́сят;

два бо́ты па́рапогов. два сапога́ па́ра;

шаве́ц без ~таўпогов. сапо́жник без сапо́г

бот II м., мор. бот

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ваксава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; незак., што.

Мазаць, чысціць абутак ваксай. Ваксаваць боты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валёнкі, ‑нак; адз. валёнак, ‑нка, м.

Зімовы абутак, боты, зваленыя з шэрсці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паваксава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Разм. Памазаць ваксай; наваксаваць. Паваксаваць боты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазака́рваць, ‑ае; зак.

Закарэць — пра ўсё, многае або ўсіх, многіх. Боты пазакарвалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)