2.узнач.прым.Большы па памерах. Часамі .. [Сыч] падыходзіў да павялічаных фотаздымкаў сына і жонкі.Паслядовіч.Шрам выглядае павялічанай коскай з круглай галоўкаю зверху.Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
treble
[ˈtrebəl]1.
adj.
1) патро́ены, утрая́бо́льшы
His salary is treble mine — Яго́ны заро́бак утрая́бо́льшы за мой
2) Mus. сапра́навы
3) высо́кі (тон)
2.
v.
патро́йваць (-ца), павялі́чваць (-ца) утрая́
3.
n.
1) Mus. сапра́на, indecl.
2) высо́кі тон, гук
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
бальшу́н, ‑а, м.
Разм. Старэйшы хлапчук з дзяцей у сям’і; падлетак. Раніцай Андрэй нашлёпаў Лёвачку, каб бальшун сам адзяваўся.Лобан.// Наогул большы па ўзросту. У канцы алеі Гушкалкі мільгаюць — Бальшуны паселі, Пад неба ўзлятаюць.Калачынскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Маёр ’афіцэрскае званне ў арміі, міліцыі, вышэйшае за капітана’ і ’асоба, якая яго носіць’ (ТСБМ), ст.-польск.майоръ ’начальнік’, ’кіраўнік’ (1711 г.). Запазычана з польск.major < ням.Major < ісп.mayor, якое з лац.maior ’большы, старэйшы’ (Булыка, Запазыч., 195; Голуб-Ліер, 299).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
zéhnfach, zéhnfältig
1.
a дзесяціразо́вы, дзесяцікра́тны, у дзе́сяць разо́ў бо́льшы
2.
adv у дзе́сяць разо́ў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
аднабо́кі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адзін бок большы або розныя па якіх‑н. прыкметах бакі.
2.перан. Накіраваны ў адзін бок, аднабаковы паводле свайго дзеяння, выяўлення. [Насця:] — Сорамна табе, Таня, зайздросціць чужому каханню, ды яшчэ такому аднабокаму.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прадаўгава́ты, ‑ая, ‑ае.
Падоўжаны; большы ў даўжыню, чым у шырыню. У вузкім, прадаўгаватым пакоі паўзмрок, на стале, з краю, лямпа, вокны завешаны шчыльнай чорнай паперай.Навуменка.Свежыя, зялёныя, прадаўгаватыя — адзін у адзін — .. [агуркі] радавалі вока гаспадыні і госця.Пальчэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
палеаэндэ́мікі
(ад палеа- + эндэмікі)
эндэмічныя віды (роды, сямействы і інш.), арэал якіх у мінулым быў значна большы, чым тэрыторыя сучаснага іх існавання.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ГЕАТЭРМІ́ЧНАЯ СТУПЕ́НЬ,
інтэрвал глыбінь у зямной кары, на якім т-ра павышаецца на 1 °C. У сярэднім складае 30—40 м; у крышт. пародах большы (120—200 м), чым у асадкавых. Чым меншая геатэрмічная ступень, тым хутчэй нарастае т-ра з глыбінёй. Гл. таксама Геатэрмічны градыент.