узмацні́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -мо́цніцца; зак.

Стаць мацнейшым.

Вецер узмацніўся.

Боль узмацніўся.

Атака ўзмацнілася.

|| незак. узмацня́цца, -я́ецца.

|| наз. узмацне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

галаўны́ в разн. знач. головно́й;

г. ўбор — головно́й убо́р;

г. боль — головна́я боль;

○ г. атра́д — головно́й отря́д;

г. мозг — головно́й мозг

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перацярпе́ць сов.

1. перетерпе́ть;

~пе́ў боль — перетерпе́л боль;

2. перетерпе́ть, претерпе́ть, перенести́; испыта́ть;

ён мно́га ~пе́ў — он мно́го перенёс (перетерпе́л, испыта́л)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́лющий

1. прич. які́ (што) ко́ле;

2. прил. ко́лючы;

ко́лющая боль ко́лючы боль;

ко́лющее ору́жие ко́лючая збро́я;

3. перен. (колючий) калю́чы; (язвительный) з’е́длівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тя́нущий

1. прич. які́ (што) ця́гне;

2. прил. (мучительный) ця́гнучы;

тя́нущая боль ця́гнучы боль;

3. прил., техн. ця́гнучы;

тя́нущий винт ав. ця́гнучы вінт.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

міяльгі́я

(ад гр. mys, myos = мышца + algos = боль)

боль у мышцах у выніку працяглага ахаладжэння, парушэння абмену рэчываў, інфекцыйных хвароб.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ны́ючы кніжн. (боль) nágend, quälend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паме́ншыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ыцца; зак.

Стаць меншым.

Дзень паменшыўся.

Боль паменшыўся.

|| незак. памянша́цца, -а́ецца і паме́ншвацца, -аецца.

|| наз. памяншэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гласалгі́я

(ад гр. glossa = мова + algos = боль)

боль, паколванне, аняменне ў языку, якое часам распаўсюджваецца на губу, дзясны, шчокі, паднябенне, глотку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

люмба́га, нескл., н.

Востры боль у паясніцы; прастрэл.

[Лац. lumbago.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)