Lúftkampf

m -(e)s, -kämpfe паве́траны бой

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

hand-to-hand

[,hændtəˈhænd]

adj.

рукапа́шны

hand-to-hand fighting — рукапа́шны бой

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

кары́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Бой тарэадора з быком (масавае відовішча ў Іспаніі і некаторых іншых краінах).

[Ісп. corrida.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сраже́ние ср.

1. бі́тва, -вы ж.; (бой) бой, род. бо́ю м.;

генера́льное сраже́ние генера́льная бі́тва;

по́ле сраже́ния по́ле бі́твы;

дать сраже́ние даць бой;

вы́играть сраже́ние вы́йграць бі́тву;

2. перен. (игра во что-л.) гульня́, -ні́ ж.; змага́нне, -ння ср.; бі́тва, -вы ж.; см. сража́ться, срази́ться.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

бое... (а таксама бая...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам: «бой», «баявы», напрыклад: боегатоўнасць, боепрыпасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Kámpfansage

f -, -n вы́клік (на бой) (тс. перан.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

крыва́вы, -ая, -ае.

1. Напоўнены, пакрыты кроўю, з прымессю крыві.

К. мазоль.

Крывавая рана.

2. Які суправаджаецца кровапраліццем, гібеллю многіх людзей.

Крывавае злачынства.

К. бой.

3. Які ўчыніў многа забойстваў.

К. кат.

4. перан. Вельмі пакутлівы, цяжкі.

Крывавая праца.

К. пот.

|| наз. крыва́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

скрыжава́ць, -жу́ю, -жу́еш, -жу́е; -жу́й; -жава́ны; зак.

1. што. Скласці што-н. крыж-накрыж.

С. рукі.

2. каго-што. Зрабіць спарванне розных відаў (жывёл, раслін) для атрымання новай пароды, гатунку.

◊

Скрыжаваць шпагі — уступіць у бой, спрэчку.

|| незак. скрыжо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. скрыжава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Абайні́чы ’непаседлівае дзіця’ (Інстр. III). Магчыма, да бой (як рус. разбойничий). Што датычыць мадэлі словаўтварэння назоўнікаў, параўн. ляснічы, паляўнічы і г. д. Параўн. таксама рус. калін. бойный ’жывы, лоўкі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кула́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кунака ​1 (у 1 знач.), ажыццяўляецца кулакамі. Кулачны бой.

•••

Кулачнае права гл. права.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)