кантакарэ́нт, ‑а, М ‑нце, м.

У капіталістычных краінах — адзіны рахунак, які адкрываецца ўстановамі банка сваім пастаянным кліентам для ўзаемнага разліку паміж імі.

[Ад іт. conto corrente — бягучы рахунак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ба́нкаўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да банка (у 1 знач.); звязаны з банкам. Банкаўскі служачы. Банкаўскі чэк. Банкаўскі капітал.

•••

Банкаўскі білет гл. білет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рындэ́лак ’паўлітровая шкляная банка’ (Сцяшк. Сл.), ’рынка, пасудзіна з ручкай’ (Сл. Гродз.). З польск. rondel.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кліе́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Пастаянны наведвальнік, пакупнік або заказчык.

Надзейны к. фірмы.

2. Асоба, якая карыстаецца паслугамі адваката, натарыуса, крэдытнай установы і пад.

К. банка.

|| ж. кліе́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. кліе́нцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ТАН-код м. фін. (кліента банка) TÁN-Code [-̗̗ko:t] m -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

банкі́р

1. (крупный акционер или владелец банка) банки́р;

2. разг., см. банкаўшчы́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

«БА́НКАЎСКІ ВЕ́СНІК»,

інфармацыйнае выданне Нац. банка Рэспублікі Беларусь. Выходзіць з крас. 1992 у Мінску на бел. і рус. мовах. Публікуе законы, пастановы, указы і інш. дакументы Прэзідэнта, Вярх. Савета і Кабінета Міністраў Беларусі, нарматыўныя акты Нац. банка па пытаннях фінансава-банкаўскай дзейнасці, агляды, кансультацыі спецыялістаў і інш.

т. 2, с. 281

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

vice-president [ˌvaɪsˈprezɪdənt] n.

1. ві́цэ-прэзідэ́нт

2. AmE наме́снік прэзідэ́нта; дырэ́ктар (кампаніі, банка і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ліквідава́ць

1. сов. ликвиди́ровать; (изжить — ещё) устрани́ть; (распоряжением — ещё) упраздни́ть;

л. аддзяле́нне ба́нка — ликвиди́ровать (упраздни́ть) отделе́ние ба́нка;

л. запазы́чанасць — ликвиди́ровать задо́лженность;

л. недахо́пы — ликвиди́ровать (устрани́ть) недоста́тки;

2. несов. ликвиди́ровать; устраня́ть; упраздня́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

subsidiary​2 [səbˈsɪdiəri] adj.

1. дапамо́жны; дру́гасны; дадатко́вы

2. падкантро́льны (пра кампанію, фірму);

a subsidiary branch філія́л (банка)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)