тэрмабатыгра́ф

(ад тэрма- + гр. bathys = глыбіня + -граф)

аўтаматычны прыбор для рэгістрацыі тэмпературы вады на глыбіні; выкарыстоўваецца ў акіянаграфічных даследаваннях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АНЕМО́МЕТР

(ад анема... + ...метр),

прылада для вымярэння скорасці ветру і газавых патокаў. У недыстанцыйных анемометрах скорасць патокаў вызначаецца па скорасці вярчэння ветравога кола, вінта, крыжавіны з паўшар’ямі (анемометр чашачны) або па дадатным ціску (т.зв. трубка Піто), у тэрмаанемометрах — па цеплааддачы нагрэтага дроту. Выкарыстоўваецца таксама аўтаматычны анемометр з сігнальным прыстасаваннем для выяўлення небяспечных парываў ветру і ўключэння проціаварыйных прыстасаванняў. Для бесперапыннага запісу скорасці ветру служаць анемографы.

т. 1, с. 366

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ручны́, -а́я, -о́е.

1. гл. рука.

2. Прызначаны, прыстасаваны для рук.

Р. гадзіннік (наручны). Р. багаж (які можна везці пры сабе).

3. Які робіцца рукамі; які прыводзіцца ў дзеянне рукамі.

Ручная вышыўка.

Ручная граната (для кідання рукой). Р. набор (друкарскі).

4. Пра работу, падлікі: не аўтаматычны (спец.).

Ручныя вылічэнні.

5. Пра звера, птушку: прыручаны, які прывык да чалавека.

Ручная вавёрка.

Р. арол.

○

Ручны продаж —

1) гандаль з рук;

2) у аптэцы: продаж без рэцэптаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

геліёграф

(ад гр. helios = сонца + -граф)

1) аўтаматычны апарат для запісу працягласці сонечнага свячэння;

2) тэлескоп з фотаапаратам, прызначаны для фатаграфавання Сонца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

sprężynowy

спружынны;

materac sprężynowy — спружынны сяннік (матрац);

nóż sprężynowy — аўтаматычны (спружынны) ножык; нож з выкідным лязом

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

механі́чна прысл., механі́чны

1. фіз., тэх. mechánisch, sélbsttätig, Maschínen-, maschinéll;

механі́чна пры́вад Maschínenantrieb m -(e)s, -e;

2. (машынальны, аўтаматычны) mechánisch, automátisch, únwillkürlich;

механі́чная ру́хі mechánische [únwillkürliche] Bewégungen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бле́нкер

(англ. blinker, ад blink = мігацець)

1) прыстасаванне на тэлефонным камутатары, пры дапамозе якога абанент выклікае тэлефаністку;

2) чыгуначны аўтаматычны сігнальны прыбор на камутатарах блакіровачных сістэм.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

астаты́чны

(ад гр. astatos)

неспакойны, няўстойлівы;

а. рэгулятар — аўтаматычны рэгулятар, які падтрымлівае адно і тое ж значэнне дадзенай велічыні пры любой велічыні знешняга ўздзеяння на сістэму рэгулявання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

запо́р ​1, ‑а, м.

Прыстасаванне, якое служыць для запірання дзвярэй, варот і пад. Жалезны запор. Аўтаматычны запар. □ Неўзабаве заляскаталі запоры дзвярэй і ў пустаце форткі паказаўся злы твар. Машара. Мінаў.. [Амелька] толькі двары з моцнымі дубовымі варотамі, з цяжкімі жалезнымі запорамі. Краўчанка. Аднойчы, седзячы на ганку, Паўлік заўважыў, што дзверы ў хляўчук адчынены. Дагэтуль яны заўсёды былі на запоры. Беразняк.

запо́р ​2, ‑у, м.

Працяглая затрымка стулу або сістэматычнае няпоўнае апаражненне кішэчніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

facility [fəˈsɪləti] n.

1. pl. facilities; абсталява́нне; збудава́нні; выго́ды; спрыя́льныя ўмо́вы;

sport facilities спарты́ўныя збудава́нні;

leisure facilities умо́вы для адпачы́нку

2. (for) здо́льнасць, зда́тнасць;

her facility for languages яе́ здо́льнасць да моў

3. асо́бная магчы́масць (прылады механізма, абслугоўвання);

a facility for spelling checking аўтаматы́чны карэ́ктар

4. памяшка́нне, ме́сца (пэўнага прызначэння)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)