аўтаматы́чны, -ая, -ае.

1. Які з’яўляецца аўтаматам або ажыццяўляецца пры дапамозе аўтамата (у 1 знач.).

А. тормаз.

Дзверы зачыняюцца аўтаматычна (прысл.).

2. Механічны, міжвольны.

Аўтаматычныя рухі.

|| наз. аўтаматы́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аўтаматы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўтаматы́чны аўтаматы́чная аўтаматы́чнае аўтаматы́чныя
Р. аўтаматы́чнага аўтаматы́чнай
аўтаматы́чнае		 аўтаматы́чнага аўтаматы́чных
Д. аўтаматы́чнаму аўтаматы́чнай аўтаматы́чнаму аўтаматы́чным
В. аўтаматы́чны (неадуш.)
аўтаматы́чнага (адуш.)		 аўтаматы́чную аўтаматы́чнае аўтаматы́чныя (неадуш.)
аўтаматы́чных (адуш.)
Т. аўтаматы́чным аўтаматы́чнай
аўтаматы́чнаю		 аўтаматы́чным аўтаматы́чнымі
М. аўтаматы́чным аўтаматы́чнай аўтаматы́чным аўтаматы́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аўтаматы́чны автомати́ческий; автомати́чный;

○ ~ная лі́нія — автомати́ческая ли́ния;

~ная міжплане́тная ста́нцыя — автомати́ческая межплане́тная ста́нция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аўтаматы́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які дзейнічае з дапамогай аўтамата. Аўтаматычны тормаз.

2. Несвядомы, міжвольны, машынальны. Аўтаматычныя рухі.

•••

Аўтаматычная лінія гл. лінія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтаматы́чны

1. automátisch, sélbsttätig;

2. (міжвольна, несвядома) automátisch, únwillkürlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аўтаматы́чны

(ад гр. automatos = самарухомы)

1) які дзейнічае з дапамогай аўтамата, 2) перан. міжвольны, машынальны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аўтаматы́чны

(фр. automatique, ад гр. automatos = самарухомы)

1) які дзейнічае без непасрэднага ўдзелу чалавека;

2) перан. міжвольны, машынальны.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Аўтаматычны кантроль 1/607

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

дыстанцы́йна-аўтаматы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыстанцы́йна-аўтаматы́чны дыстанцы́йна-аўтаматы́чная дыстанцы́йна-аўтаматы́чнае дыстанцы́йна-аўтаматы́чныя
Р. дыстанцы́йна-аўтаматы́чнага дыстанцы́йна-аўтаматы́чнай
дыстанцы́йна-аўтаматы́чнае		 дыстанцы́йна-аўтаматы́чнага дыстанцы́йна-аўтаматы́чных
Д. дыстанцы́йна-аўтаматы́чнаму дыстанцы́йна-аўтаматы́чнай дыстанцы́йна-аўтаматы́чнаму дыстанцы́йна-аўтаматы́чным
В. дыстанцы́йна-аўтаматы́чны (неадуш.)
дыстанцы́йна-аўтаматы́чнага (адуш.)		 дыстанцы́йна-аўтаматы́чную дыстанцы́йна-аўтаматы́чнае дыстанцы́йна-аўтаматы́чныя (неадуш.)
дыстанцы́йна-аўтаматы́чных (адуш.)
Т. дыстанцы́йна-аўтаматы́чным дыстанцы́йна-аўтаматы́чнай
дыстанцы́йна-аўтаматы́чнаю		 дыстанцы́йна-аўтаматы́чным дыстанцы́йна-аўтаматы́чнымі
М. дыстанцы́йна-аўтаматы́чным дыстанцы́йна-аўтаматы́чнай дыстанцы́йна-аўтаматы́чным дыстанцы́йна-аўтаматы́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

збо́рачна-аўтаматы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. збо́рачна-аўтаматы́чны збо́рачна-аўтаматы́чная збо́рачна-аўтаматы́чнае збо́рачна-аўтаматы́чныя
Р. збо́рачна-аўтаматы́чнага збо́рачна-аўтаматы́чнай
збо́рачна-аўтаматы́чнае		 збо́рачна-аўтаматы́чнага збо́рачна-аўтаматы́чных
Д. збо́рачна-аўтаматы́чнаму збо́рачна-аўтаматы́чнай збо́рачна-аўтаматы́чнаму збо́рачна-аўтаматы́чным
В. збо́рачна-аўтаматы́чны (неадуш.)
збо́рачна-аўтаматы́чнага (адуш.)		 збо́рачна-аўтаматы́чную збо́рачна-аўтаматы́чнае збо́рачна-аўтаматы́чныя (неадуш.)
збо́рачна-аўтаматы́чных (адуш.)
Т. збо́рачна-аўтаматы́чным збо́рачна-аўтаматы́чнай
збо́рачна-аўтаматы́чнаю		 збо́рачна-аўтаматы́чным збо́рачна-аўтаматы́чнымі
М. збо́рачна-аўтаматы́чным збо́рачна-аўтаматы́чнай збо́рачна-аўтаматы́чным збо́рачна-аўтаматы́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)