evaluation

[ɪ,væljuˈeɪʃən]

n.

1) ацэ́нка f.

2) ацэ́неная ва́ртасьць, аблі́чаны кошт

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

правізо́рны в разн. знач. провизо́рный;

~ная ацэ́нка — провизо́рная оце́нка;

~ныя ме́ры — провизо́рные ме́ры;

○ ~ныя о́рганы — биол. провизо́рные о́рганы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

valuation [ˌvæljuˈeɪʃn] n. ацэ́нка; ацэ́ньванне, вызначэ́нне кашто́ўнасці;

an assessed valuation ацэ́начная ва́ртасць;

a customs valuation мы́тная ацэ́нка;

make/set/draw up a valuation of smth. ацэ́ньваць што-н.

♦

take a person at his own valuation ста́віцца да каго́-н. некрыты́чна, ве́рыць каму́-н. на сло́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

провизо́рный в разн. знач. правізо́рны;

провизо́рная оце́нка правізо́рная ацэ́нка;

провизо́рные ме́ры правізо́рныя ме́ры;

провизо́рные о́рганы биол. правізо́рныя о́рганы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Водзыў ’ацэнка чаго-небудзь’; ’адазванне’ (БРС, КТС). Запазычанне з рус. отзыв, таму што дзеяслову адазвацца ў бел. мове не ўласцівы значэнні ’адазвацца аб кім-небудзь, чым-небудзь’. Сфера ўжывання (навуковая і публіцыстычная літаратура) сведчыць аб пашырэнні гэтага слова толькі ў апошнія часы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паспяхо́васць ж Fórtschritte pl; Léistungen pl; schúlische Léistungen (у школе);

ацэ́нка паспяхо́васці die Beúrteilung der schúlischen Léistungen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

атэста́цыя, ‑і, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. атэставаць.

2. Ацэнка, водгук, характарыстыка, якая даецца каму‑, чаму‑н. Лемяшэвіч не захацеў больш выслухоўваць атэстацыі людзей, якіх ён не ведаў, з якімі ні разу не сустракаўся. Шамякін.

[Лац. attestatio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

estimation [ˌestɪˈmeɪʃn] n. fml ацэ́нка; меркава́нне, ду́мка; Іn my estimation he’s fit for the job. На маю думку, ён справіцца з гэтай працай.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Éinschätzung

f -, -en

1) ацэ́нка

2) адзна́ка (у школе – за работу вучня)

die ~ und Bewértung der Kénntnisse der Schüler — ацэ́нка ве́даў ву́чняў; адзна́ка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кры́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

1. Абмеркаванне, разбор чаго-н. з мэтай ацаніць вартасць.

Аб’ектыўная к.

2. Літаратурны жанр, задачай якога з’яўляецца аналіз, ацэнка, тлумачэнне твораў мастацтва, навукі, літаратуры.

Музычная к.

К. і літаратуразнаўства.

3. Адмоўнае выказванне пра што-н., аналіз недахопаў.

Падвергнуць крытыцы работу чыноўнікаў.

4. зб. Крытыкі.

◊

Не вытрымліваць (ніякай) крытыкі — быць нікуды не вартым.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)