атрыма́нне ср.

1. получе́ние;

2. извлече́ние;

1, 2 см. атрыма́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zainkasować

зак. (грошы) інкасаваць; атрымаць;

zainkasować cios спарт. атрымаць удар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

інструкта́ж, ‑у, м.

Тое, што і інструктаванне. Даць інструктаж. Атрымаць інструктаж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́хавацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Атрымаць выхаванне. Выхавацца ў працоўнай сям’і.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наслу́хацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.

1. Пачуць, паслухаць многа чаго-н.

Н. казак.

Н. розных прамоўцаў.

2. Атрымаць задавальненне, слухаючы.

Н. спеваў салаўя.

Н. музыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падару́нак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м.

Рэч, якую дораць, падарылі.

Зрабіць п.

Атрымаць п.

|| памянш. падару́начак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.

|| прым. падару́нкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дазвані́цца, -званю́ся, -зво́нішся, -зво́ніцца; зак., да каго-чаго і без дап.

Атрымаць адказ на тэлефонны званок.

Цяжка д. ў канцылярыю.

|| незак. дазво́ньвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дата́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

Дзяржаўная грашовая дапамога прадпрыемствам, установам і арганізацыям для пакрыцця перавыдаткаў і іншых патрэб.

Атрымаць датацыю.

|| прым. датацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гамбі́т, -у, М -бі́це, м.

Пачатак шахматнай партыі, у якой ахвяруюць пешку ці фігуру, каб атрымаць магчымасць хутчэйшага пераходу ў атаку.

|| прым. гамбі́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суця́жнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм., неадабр.).

Займацца цяжбамі, маючы да гэтага схільнасць, інтарэс; імкнуцца атрымаць выгаду любым, нават нядобрасумленным спосабам.

|| наз. суця́жніцтва, -а, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)