урукапа́шную, прысл.

Змагаючыся з праціўнікам ручной зброяй, рукамі. Гвардзейцы другой роты, на якую была накіравана нямецкая атака, прапусцілі ўсіх у сваё размяшчэнне, далі жанчынам магчымасць разбегчыся і толькі пасля гэтага кінуліся ўрукапашную. «Маладосць». З мядзведзем тады біліся ўрукапашную: камень пад рукою — дык каменем, дубіна — дык дубінаю, рагаціна — дык рагацінаю. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

та́нкавы вайск. Pánzer-;

та́нкавая ата́ка Pánzerangriff m -(e)s, -e;

та́нкавая часць Pánzer¦einheit f -, -en;

та́нкавыя во́йскі Pánzertruppen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

attack​1 [əˈtæk] n. (on)

1. напа́д, нападзе́нне;

a series of racist attacks се́рыя расі́сцкіх на па́-даў

2. ата́ка, наступле́нне;

launch/make/mount an attack пача́ць штурм, перайсці́ ў наступле́нне

3. кры́тыка, напа́дкі

4. med. прыпа́дак; пры́ступ (таксама перан.);

a heart attack сардэ́чны пры́ступ;

a migraine attack пры́ступ мігрэ́ні;

an attack of the giggles пры́ступ сме́ху

5. sport ата́ка; штурм

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

штурм

(ням. Stuim)

1) рашучая атака крэпасці, горада, апорнага пункта або ўмацаванай пазіцыі праціўніка;

2) перан. рашучыя дзеянні, накіраваныя на дасягненне чаго-н. (напр. ш. космасу, ш. навукі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

atak, ~u

м.

1. атака; штурм; напад, нападзенне;

przejść do ~u — перайсці ў наступ (наступленне);

2. спарт. атака; нападзенне;

3. мед. прыпадак; прыступ;

atak serca — сардэчны прыступ

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Vórstoß

m -es, -stöße

1) вайск. уда́р, ата́ка, на́ступ

2) спарт. напа́д, на́ступ; рыво́к напе́рад

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

flesz, ~u

I м. спарт.

бліскавічная атака

II м. фот.

бліц; лямпа-бліскавіца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

насме́рць, прысл.

1. Так, што падыходзіць смерць; да смерці. Раніць насмерць. Забіць насмерць. □ Урэшце [мужчыны] знайшлі некалькі выступаў і палезлі ўверх, рызыкуючы кожны момант паляцець уніз і разбіцца насмерць. Маўр. // Не шкадуючы жыцця, да канца. Біцца насмерць. □ Атака ішла за атакай. Але абаронцы горада стаялі насмерць. «Звязда».

2. перан. Разм. Вельмі моцна. Перапалоханыя насмерць бандыты, страціўшы свайго атамана, пакідаліся на падлогу. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штурм

(ням. Sturm)

1) рашучая атака крэпасці, горада, апорнага пункта або ўмацаванай пазіцыі праціўніка;

2) перан. рашучыя дзеянні, накіраваныя на дасягненне чаго-н. (напр. ш. космасу, ш. навукі).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

assault​1 [əˈsɔ:lt] n.

1. напа́д (таксама перан.);

sexual assaults напа́ды з мэ́тай згвалтава́ння

2. пры́ступ, ата́ка, штурм;

an assault on the capital штурм сталі́цы;

take by assault узя́ць шту́рмам;

assault and battery law абра́за дзе́яннем

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)