Другі экземпляр якога‑н. дакумента, які мае аднолькавую юрыдычную сілу з арыгіналам. Выдаць дублікат. Дублікат атэстата.// У выдавецкае справе — дадатковы экземпляр часткі рукапісу, якая рыхтуецца да набору асобна. Дублікаты табліц.
[Лац. duplicatus — падвоены.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цалю́ткі, ‑ая, ‑ае.
Разм. Увесь, ад пачатку да канца. Цалюткі дзень снуюць тут людзі — старыя і малыя, хто за Нёман, хто з-за Нёмана.Колас.// Цэлы, некрануты. Асобна на важкай патэльні прынеслі цалюткага парася.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
врозьнареч. (в разные стороны) у ро́зныя бакі́; (поодиночке) паасо́бку; (отдельно)асо́бна;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ку́дра Невялікі лясок, група дрэў, якія стаяць асобна (Стаўбц.).
□ ур. Кудра Стаўбц.
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
apart
[əˈpɑ:rt]
adv.
асо́бна; паасо́бку; збо́ку
Keep the dogs apart — Трыма́й саба́к паасо́бку
to stand apart from the others — стая́ць наўздалёк ад і́ншых
to live apart from one's family — жыць асо́бна ад сям’і́
•
- All joking apart!
- apart from that
- fall apart
- set some money apart for
- take apart
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Спры́чча ‘здарэнне’ (Жд. 1). Не можа разглядацца асобна ад пры́чча ‘хвароба, немач’, гл. пры́тча (< *pritъča ‘выпадак’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
éinzeln
1.
a адзі́нкавы; асо́бны; адзіно́кі
2.
advасо́бна, паасо́бку
im ~en — у прыва́тнасці
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
◎ Наатскоце, на атскоце ’на некаторай адлегласці, асобна, далей’ (Нас.). Хутчэй за ўсё ўтворана ад адскок, адскочыць, гл. скака́ць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бага́ж, ‑у, м.
1. Рэчы пасажыра, падрыхтаваныя для перавозкі. // Запакаваныя рэчы, якія бярэ пасажыр з сабою. Ручны багаж.// Пра спосаб адпраўкі рэчаў асобна ад пасажыра. Здаць рэчы ў багаж.