Verbum

анлайнавы слоўнік

personal [ˈpɜ:sənl] adj.

1. асабі́сты, персана́льны;

personal affairs асабі́стыя спра́вы;

a car for your personal use (only) аўтамабі́ль то́лькі для ва́шага асабі́стага карыста́ння

2. характэ́рны для да́дзенай асо́бы;

personal identity асабі́стыя я́касці;

personal hygiene асабі́стая гігіе́на

3. ling. асабо́вы;

a personal pronoun асабо́вы займе́ннік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

private

[ˈpraɪvət]

adj.

1) прыва́тны

a private house — прыва́тны дом

a private property — прыва́тная ўла́снасьць

2) асабі́сты (пра жыцьцё, ду́мку)

3) та́йны, сакрэ́тны, даве́рны, канфідэнцы́йны

радавы́ -о́га m. (жаўне́р)

•

- in private

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

прыва́тны

(польск. prywatny, ад лац. privatus)

1) асабісты, не грамадскі, не калектыўны (напр. п-ая ўласнасць);

2) не агульны, не тыповы (напр. п. выпадак);

3) які датычыць каго-н. асабіста (напр. п-ая перапіска).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

corporal

[ˈkɔrpərəl]

adj.

1) цяле́сны, фізы́чны

corporal punishment — цяле́сная ка́ра

corporal soundness — фізы́чнае здаро́ўе

2) асабі́сты

corporal possession — рэ́чы асабі́стага ўжы́тку, асабі́стая ўла́снасьць

[ˈkɔrpərəl]

капра́л -а m.

III

[ˈkɔrpərəl]

n., Relig.

антымі́нс -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

індывідуа́льны

(лац. individuel, ад лац. individuus = непадзельны)

1) уласцівы толькі адной асобе (індывідууму), асабісты (напр. і. густ, і. падыход);

2) які знаходзіцца ў асабістым карыстанні, не калектыўны (напр. і. транспарт);

3) асобны, адзінкавы (напр. і. выпадак).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

intimate

[ˈɪntəmət]

adj.

1) до́бра знаёмы; блі́зкі, сябро́ўскі, сардэ́чны (пра ся́бра)

2) грунто́ўны (пра ве́ды)

3) глыбо́ка асабі́сты, патае́мны, запаве́тны, інты́мны

блі́зкі ся́бра або́ партнэ́р

[ˈɪntəmeɪt]

v.t.

1) рабі́ць намі́нку

2) паведамля́ць, абвяшча́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

interior

[ɪnˈtɪriər]

1) нутро́ n.; інтэр’е́р (до́му, паме́шканьня)

2) нутраны́я во́бласьці кра́ю, глыбо́кі тыл

3) нутраны́я спра́вы дзяржа́вы

adj.

1) нутраны́ (і пра палі́тыку); адда́лены ад мо́ра або́ мяжы́

2) асабі́сты, тае́мны

3) разумо́вы, духо́ўны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Людскі́, лю́цкій, лю́цькі, лю́дзкі, людськэ́й ’у якога высокая мараль, сумленны, шляхетны, зычлівы’, ’чалавечы’, ’прыстойны’, ’добры, прыгодны для чаго-небудзь’, ’людскі, чужы’, ’як у людзей’, ’ветлівы’, ’асабісты’ (Нас., Шат., Бяльк., ТСБМ, ТС; КЭС, лаг.), лю́дзка ’прыстойна, як у людзей’ (Шат.), лю́дско ’добра, удала’ (Сцяшк.); лю́дскі ’які належыць людзям’, ’уласцівы людзям’, ’уласцівы ніжэйшаму класу грамадства’, ’прызначаны для прыслугі’, ’меладычны (музыка)’ (ТСБМ, Нас., Мат. Гом.; КЭС, лаг.); ’сялянскі’ (шальч., драг., Сл. ПЗБ); ст.-бел. людъскый ’чалавечы, людскі, які мае месца сярод людзей’, а з XVI ст. узнікае значэнне ’чалавечы, гуманны’ (Будлахаў, Гіст., 119). Да прасл. lʼudьskъ < lʼudьje, lʼudъ > лю́дзі, люд ’уласцівы людзям’, якому адпавядаюць літ. liáudiškas ’народны’, лат. ļaudisks ’людскі’ (Слаўскі, 4, 369–371). Сюды ж больш новая лексема адцягненага значэння людскасць, людзкость ’чалавечнасць, свецкасць, спагадлівасць’, ’уменне жыць з людзьмі’ (Нас., Касп., Гарэц., ТСБМ, ТС), ’далікатнасць, шляхетнасць’ (КЭС, лаг.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Márke

f -, -n

1) ма́рка (паштовая)

2) (кантро́льны) ну́мар

3) кляймо́, знак, жэто́н; тало́н (харчовых картак)

Zúteilung auf ~n — про́даж па ка́ртках

4) асабі́сты знак (салдата)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ВАМПІ́ЛАЎ Аляксандр Валянцінавіч

(19.8.1937, пас. Кутулік Іркуцкай вобл., Расія — 17.8.1972),

рускі драматург. Скончыў Іркуцкі ун-т (1960). Апублікаваў зб. гумарыстычных апавяданняў «Збег абставін» (1961, пад псеўд. А.Санін). У п’есах «Дом вокнамі ў поле» (1964), «Развітанне ў чэрвені» (1966), «Старэйшы сын» (1968), «Паляванне на качак» (1970), «Апошнім летам у Чулімску» (1972) вострыя жыццёвыя сітуацыі прымушаюць герояў па-новаму зірнуць на сябе і свае ўчынкі і зрабіць нялёгкі асабісты выбар. Аўтар сатыр. аднаактовак «Дваццаць мінут з анёлам» і «Гісторыя з метранпажам» (паст. пад агульнай назвай «Правінцыяльныя анекдоты», 1974), п’ес «Варонін гай», «Поспех» (апубл. 1986). Творы Вампілава вызначаюцца псіхалагічна напружаным дзеяннем, якое адбываецца на фоне паўсядзённага жыцця.

Тв.:

Избранное. М., 1984;

Я с вами, люди. М., 1988.

Літ.:

Тендитник Н. Александр Вампилов. Новосибирск, 1979.

С.Ф.Кузьміна.

т. 3, с. 499

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)