Вы́рабіць (БРС, Нас., Шпіл., Касп., Шат.), вы́робыты (поле) ’апрацаваць’ (палес., Выг. дыс.), вы́рабіцца ’выбрацца, вызваліцца’ (Янк. Мат., Шн., 2, Шат.), вырабля́ць ’дурэць, жартаваць’ (Шат.), вырабля́цца ’дурэць, сваволіць’ (Гарэц.). Гл. рабіць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
набаранава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што і чаго.
Апрацаваць бараной зямлю ў якой‑н. колькасці. Набаранаваў некалькі гектараў пад бульбу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пашліфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак., што.
1. Апрацаваць шліфоўкай. Засталося пашліфаваць некалькі дэталей.
2. і без дап. Шліфаваць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэкаці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.
Апрацаваць (апрацоўваць) шарсцяную тканіну парай або гарачай вадой для паляпшэння яе якасці.
[Фр. décatir.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аджлу́кціць, ‑кчу, ‑кціш, ‑кціць; зак., што.
Разм.
1. Апрацаваць, адмыць жлукчаннем. Аджлукціць бялізну.
2. Прагна адпіць з якой‑н. пасудзіны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фрэзерава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., што і без дап.
Апрацаваць (апрацоўваць) фрэзай.
|| зак. адфрэзерава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны.
|| наз. фрэзерава́нне, -я, н. і фрэзеро́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.
|| прым. фрэзерава́льны, -ая, -ае і фрэзеро́вачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
храмі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што (спец.).
1. Пакрыць (пакрываць) металічныя вырабы хромам (у 1 знач.).
2. Апрацаваць (апрацоўваць) скуру солямі хрому.
|| наз. храмі́раванне, -я, н. і храміро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.
|| прым. храміро́вачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прапая́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.
1. Добра запаяць, апрацаваць паяннем што‑н.
2. і без дап. Заняцца паяннем некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ператапі́ць¹, -таплю́, -то́піш, -то́піць; -то́плены; зак., што.
1. Апрацаваць тапленнем.
П. сала.
2. Празмерна адтапіць моцным награваннем (пра кіслае малако).
|| незак. перато́пліваць, -аю, -аеш, -ае і ператапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. перато́пліванне, -я, н. і перато́пка, -і, ДМ -пцы, ж. (разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прадыскава́ць, ‑кую, ‑ку еш, ‑куе; зак., што.
Апрацаваць дыскавай бараной. [Насця:] — Да раніцы прадыскуем гэты ўчастак, а куды потым пераедзем — не ведаю. Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)