цеплыня́, -і́, ж.

1. Нагрэтасць чаго-н.

Адчуваць цеплыню рук.

2. Адчуванне ўнутранага цяпла.

Па целе разлілася прыемная ц.

3. перан. Сардэчнасць, дабрата, ласка; добрыя, шчырыя адносіны да каго-, чаго-н.

У яго словах чулася душэўная ц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

sicken

[ˈsɪkən]

v.i.

1) захво́рваць

2) адчува́ць або́ выкліка́ць млосьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

loathe [ləʊð] v. ненаві́дзець, га́дзіцца, бры́дзіцца, адчува́ць агі́ду (да каго-н./чаго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

agonize, BrE -ise [ˈægənaɪz] v. (over) адчува́ць мо́цныя паку́ты; паку́таваць (ад чаго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ра́давацца, -дуюся, -дуешся, -дуецца; -дуйся; незак.

Адчуваць радасць, праяўляць радасць, быць у вясёлым, радасным настроі.

Р. веснавому дню.

Р. поспеху.

Чалавек радаваўся, смяяўся.

|| зак. абра́давацца, -дуюся, -дуешся, -дуецца; -дуйся, узра́давацца, -дуюся, -дуешся, -дуецца; -дуйся іпара́давацца, -дуюся, -дуешся, -дуецца; -дуйся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

канфу́зіцца, ‑фужуся, ‑фузішся, ‑фузіцца; незак.

Прыходзіць у замяшанне, адчуваць няёмкасць; саромецца, бянтэжыцца. Дзяўчына слухала яго, чамусьці сама канфузілася і старалася хутчэй пайсці ад Казіка. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіратлі́ва прысл, сіратлі́вы insam (самотны); verwist;

адчува́ць сябе́ сіратлі́ва sich insam [verwist] fühlen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

галада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. Адчуваць недахоп у ежы на працягу доўгага часу; пастаянна недаядаць.

Хто ўлетку цяньку шукае, той узімку галадае (прыказка).

2. Устрымлівацца ад яды з пэўнай мэтай.

Г. адзін дзень на тыдні.

|| наз. галада́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шкадава́нне, -я, н.

1. аб кім-чым. Пачуццё смутку аб чым-н. страчаным, непапраўным, засмучэнне з прычыны чаго-н. непажаданага.

Ш. аб незваротнай страце.

2. да каго-чаго. Спагада, спачуванне.

Адчуваць ш. да каго-н. Зірнуць на каго-н. са шкадаваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

усо́вещиваться

1. адчува́ць му́кі (дако́ры, згрызо́ты) сумле́ння; (стыдиться) саро́мецца;

2. страд. саро́міцца, сарамаці́цца; угаво́рвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)