непапра́ ўнасць ‑і, ж.
Немагчымасць паправіць, выправіць што‑н. Адчуваць непапраўнасць бяды. □ Здзіўленыя .. светлыя вочы [Леановіча] спыніліся на Гораве, які калаціўся ад непапраўнасці зробленага.Караткевіч .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сарамаці́ цца , -мачу́ ся, -ма́ цішся, -ма́ ціцца; -ма́ цімся, -ма́ ціце́ ся, -ма́ цяцца; незак.
1. Адчуваць сорам ад усведамлення непрыстойнасці сваіх паводзін; няславіць, ганьбіць сябе.
С. за зробленае.
2. Бянтэжыцца.
Юнак сарамаціўся.
|| зак. асарамаці́ цца , -мачу́ ся, -ма́ цішся, -ма́ ціцца; -ма́ цімся, -ма́ ціце́ ся, -ма́ цяцца (да 1 знач. ).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сумава́ ць , -му́ ю, -му́ еш, -му́ е; -му́ й; незак.
1. Знаходзіцца ў стане суму.
Недзе далёка сумуе гаротная матка.
2. па кім-чым . Адчуваць душэўны неспакой; журыцца, тужыць.
С. па сыне.
С. па рабоце.
Летам у вёсцы с. няма калі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цеплыня́ , -і́ , ж.
1. Нагрэтасць чаго-н.
Адчуваць цеплыню рук.
2. Адчуванне ўнутранага цяпла.
Па целе разлілася прыемная ц.
3. перан. -н.
У яго словах чулася душэўная ц.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гілазаі́ зм
(ад гр. hyle = рэчыва + zoe = жыццё)
філасофскі погляд, паводле якога здольнасць адчуваць нібыта ўласціва ўсёй матэрыі .
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
sicken
[ˈsɪkən]
v.i.
1) захво́ рваць
2) адчува́ ць або́ выкліка́ ць млосьць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
agonize , BrE -ise [ˈægənaɪz] v. (over) адчува́ ць мо́ цныя паку́ ты; паку́ таваць (ад чаго-н. )
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
loathe [ləʊð] v. і́ дзець, га́ дзіцца, бры́ дзіцца, адчува́ ць агі́ ду (да каго-н. /чаго-н. )
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ра́ давацца , -дуюся, -дуешся, -дуецца; -дуйся; незак.
Адчуваць радасць, праяўляць радасць, быць у вясёлым, радасным настроі.
Р. веснавому дню.
Р. поспеху.
Чалавек радаваўся, смяяўся.
|| зак. абра́ давацца , -дуюся, -дуешся, -дуецца; -дуйся, узра́ давацца , -дуюся, -дуешся, -дуецца; -дуйся і пара́ давацца , -дуюся, -дуешся, -дуецца; -дуйся.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
канфу́ зіцца , ‑фужуся, ‑фузішся, ‑фузіцца; незак.
Прыходзіць у замяшанне, адчуваць няёмкасць; саромецца, бянтэжыцца. Дзяўчына слухала яго, чамусьці сама канфузілася і старалася хутчэй пайсці ад Казіка. Даніленка .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)