цэ́льны, -ая, -ае.

1. 3 аднаго рэчыва, з аднаго куска, суцэльны.

Ц. мармур.

Цэльная металічная трубка.

2. Неразбаўлены, натуральны.

Цэльнае малако.

3. перан. Якому ўласціва ўнутранае адзінства.

Ц. характар.

|| наз. цэ́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

unitary

[ju:ˈnəteri]

adj.

1) адзі́нкавы

2) які адзнача́ецца адзі́нствам або́ імкне́цца да адзі́нства

a unitary policy of government — палі́тыка ўра́ду, яка́я вядзе́ да адзі́нства (зго́ды)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

агу́льнасць ж. (адзінства) Geméinsamkeit f -;

агу́льнасць інтарэ́саў Geméinsamkeit der Interéssen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разро́зніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Парушыць цэласнасць, адзінства (камплекта, сукупнасці чаго‑н.). Разрозніць гарнітур. Разрозніць сталовы набор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

incoherent

[,ɪnkoʊˈhɪrənt]

adj.

1) разьядна́ны, пазба́ўлены адзі́нства

2) нязьвя́зны, няскла́дны, бязла́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

супо́льнасць, ‑і, ж.

Адзінства, непарыўнасць. Гістарычнае карэнне супольнасці ўсходнеславянскіх народаў раскрываў Багдановіч і ў няскончаным артыкуле «Забыты шлях». Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сугу́чча, -а, н.

1. Спалучэнне некалькіх гукаў рознай вышыні.

2. Рыфма, паўтарэнне ў вершы падобных галосных гукаў, а таксама падобнае гучанне канцоў радкоў у ім.

Удалае с.

3. Унутраная адпаведнасць, адзінства.

С. талентаў.

С. колераў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

групаўшчы́на, ‑ы, ж.

Адсутнасць адзінства ў дзейнасці якога‑н. калектыву: адасабленне невялікіх груп, якія абараняюць свае вузкагрупавыя інтарэсы. Ліквідаваць групаўшчыну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ву́зы, ‑аў; адз. няма.

Тое, што аб’ядноўвае, звязвае, стварае ўнутраную сувязь, адзінства. Вузы братэрства.

•••

Звязаць сябе вузамі Гіменея гл. звязаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суса́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць сусальнага (у 2 знач.); фальшывая прыгажосць, саладжавасць. [Карціне] не хапае кампазіцыйнага адзінства, ёсць прыкметны налёт сусальнасці. Ліс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)