f - спарт.агу́льная ко́лькасць ба́лаў [пу́нктаў, ачко́ў]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
падраху́нак, -нку, мн. -нкі, -нкаў, м.
1. Вынік якой-н. дзейнасці, заняткаў і пад.
Падрахункі працоўнага дня.
2.Агульная сума.
Запісаць п. у кнігу.
|| прым.падраху́нкавы, -ая, -ае.
Падрахункавая лічба.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вадапла́ўны, ‑ая, ‑ае.
У выразе: вадаплаўныя птушкі — агульная назва птушак, якія жывуць на вадзе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падгру́здак, ‑дка, м.
Агульная назва некалькіх відаў ядомых шапкавых грыбоў сямейства сыраежкавых, блізкіх да груздоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
галантарэ́я, ‑і, ж.
Агульная гандлёвая назва дробных прыналежнасцей туалету (гальштукі, істужкі, пальчаткі, гузікі і інш.).
[Фр. galanterie.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
агняцве́т, ‑у, М ‑цвеце, м.
1. Тое, што і братаўка.
2.Агульная назва дарагіх камянёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мадэрні́зм, -у, м.
Агульная назва розных кірункаў у мастацтве канца 19 — пачатку 20 ст., якія абвясцілі разрыў з рэалізмам, адмаўленне ад старых форм і пошук новых эстэтычных прынцыпаў.
|| прым.мадэрні́сцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
інды́йцы, -аў, адз. інды́ец, -ды́йца, м.
Агульная назва ўсяго карэннага насельніцтва Індыі незалежна ад нацыянальнай, рэлігійнай і каставай прыналежнасці.
|| ж.індыя́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым.інды́йскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
канцэ́пцыя, -і, мн. -і, -цый, ж. (кніжн.).
1. Сістэма поглядаў, тое ці іншае разуменне з’яў, працэсаў.
2.Агульная задума, галоўная ідэя якога-н. твора, навуковай працы і пад.
|| прым.канцэптуа́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
скі́фы, -аў, адз. скіф, -а, м.
Агульная назва стэпавых плямён, якія вандравалі або жылі аседла за некалькі вякоў да н.э. ў паўночным Прычарнамор’і і прылеглых да яго тэрыторыях.
|| прым.скі́фскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)