ве́данне н.

1. (знаёмства з чым-н.) Knntnis f -, -se;

ве́данне чаго-н. das Wssen um (A);

з ве́даннем спра́вы mit Schkenntnis;

2. (падпарадкаванне) Unterstllung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абскака́ць

1. (вакол каго-н., чаго-н.) um j-m, um etw. (A) galopperen vi; umriten* vt;

2. перан. (апярэдзіць у чым-н.) j-m überhlen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адкало́ць

1.(частку чаго-н.) bhauen* vt; bspalten vt, bbrechen* vt (цукар, камень);

2. (адшпільваць) (ls)lösen vt, lsmachen vt;

3.

адкало́ць ну́мар разм. nstellen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зве́сціся

1. (знікнуць) ussterben* vi (s), verschwnden* vi (s); usgehen* vi (s);

2. (схуднець) bmagern vi (s);

3. (абмежавацца) sich beschränken (да чаго-н. auf A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

імкне́нне н. Strben n -s (да чаго-н. nach D); Bestrben n -s; Trchten n -s (настойлівая цяга);

імкне́нне да мі́ру Strben nach Freden, Fredensstreben n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

імунітэ́т м.

1. мед., біял., тс. перан. Immunität f -, nempfindlichkeit - (да чаго-н. ggen A);

2. юрыд. Immunität f -;

дыпламаты́чны імунітэ́т Immunität des [ines] Diplomten, Diplomtenimmunität f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

напусці́ць, ‑пушчу, ‑пусціш, ‑пусціць; зак.

1. каго. Даць магчымасць увайсці, дазволіць пасяліцца ў вялікай колькасці. Напусціць людзей у пакой. Напусціць жыхароў у кватэру.

2. чаго. Даць доступ куды‑н. вялікай колькасці чаго‑н. Ілья напусціў у ванну халоднай вады, пачапіў на кран сваю авоську і старанна памыў рукі. Васілёнак. — Заходзь, Ваня, заходзь! Чаго стаіш на парозе? Ды зачыняй дзверы, а то холаду напусціш! — зашаптаў камбрыг. Карпюк.

3. што. Спусціць, апусціць на што‑н. Напусціць на лоб валасы. Напусціць шапку на вочы.

4. што і чаго. Разм. (часта са словамі «на сябе»). Надаць сабе, сваім паводзінам нейкі выгляд, характар. Напусціць на сябе важнасці. □ Дзядок перш здзіўлена вылупіў вочы, потым хацеў усміхнуцца, але абдумаўся і замест гэтага напусціў на сябе дзелавы выгляд. Зарэцкі. Кірыла напусціў на сябе выгляд вінаватага — не павітаўся з рэдактарам за руку, ціха сеў насупраць Тукалы, панурыў галаву: вось я, карайце! Шамякін.

5. каго. Разм. Накіраваць для нападу. Напусціць сабак на звера. // перан. Падбіць, падгаварыць да дзеяння супроць каго‑, чаго‑н. [Віктар:] — Цяпер каб адных бежанцаў напусціў на гэтыя маёнткі, то.. за адзін дзень усё ператрушчылі б. Лобан.

6. што. Ва ўяўленні забабонных людзей — з дапамогай нейкай вышэйшай сілы наслаць на каго што‑н. Ніколі ў Курганішчы не было так ціха, як цяпер.. Нібы нейкі чараўнік напусціў сон на гэты шумлівы хутар. Бядуля.

7. што і чаго. Дадаць, павялічыць у памерах пры раскроі. Кравец напусціў на два пальцы паводле меркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Tam deest avaro, quod habet, quam quod non habet

Скупому ў аднолькавай ступені не хапае і таго, чаго не мае, і таго, што ў яго ёсць.

Скупому в равной мере недостаёт и того, чего не имеет, и того, что у него есть.

бел. Вочы страхачэ, а рукі грабачэ. Прагнаму заўсёды мала. 3 горла валіцца, а ён ніяк не здаволіцца ‒ усё пхае і пхае.

рус. Убогий во многом нуждается, а скупой во всём. Убого го одна нужда гнетёт, скупого две (убожество и скупость).

фр. Les avares font nécessité de tout (Скупые во всём нуждаются).

англ. He is not poor that has little, but he who desires much (Беден не тот, кто имеет мало, а кто желает много).

нем. Der Geizhals hat den Knopf auf dem Beutel (Жадный имеет на кошельке кнопку). Der Geizige ist allwegarm (Жадный ‒ самый бедный).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

attach [əˈtætʃ] v.

1. прымацо́ўваць, прыкле́йваць, прывя́зваць;

attach a rope to smth. прывя́зваць вяро́ўку да чаго́-н.

2. attach (great) importance/significance/value/weight to smth. надава́ць чаму́-н. (вялі́кае) значэ́нне

3. : attach oneself to smb. прыста́ць, прычапі́цца да каго́-н. (перан.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

court2 [kɔ:t] v.

1. дабіва́цца (чаго-н.) ліслі́васцю, ула́шчваць;

court popularity дабіва́цца папуля́рнасці;

court the voters ула́шчваць вы́баршчыкаў

2. fml накліка́ць (на сябе), выкліка́ць;

court danger/disaster наклі́каць на сябе́ небяспе́ку/няшча́сце

3. dated заляца́цца;

court a woman заляца́цца да жанчы́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)