узнадзе́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узнадзе́ены |
узнадзе́еная |
узнадзе́енае |
узнадзе́еныя |
| Р. |
узнадзе́енага |
узнадзе́енай
узнадзе́енае |
узнадзе́енага |
узнадзе́еных |
| Д. |
узнадзе́енаму |
узнадзе́енай |
узнадзе́енаму |
узнадзе́еным |
| В. |
узнадзе́ены (неадуш.)
узнадзе́енага (адуш.) |
узнадзе́еную |
узнадзе́енае |
узнадзе́еныя (неадуш.)
узнадзе́еных (адуш.) |
| Т. |
узнадзе́еным |
узнадзе́енай
узнадзе́енаю |
узнадзе́еным |
узнадзе́енымі |
| М. |
узнадзе́еным |
узнадзе́енай |
узнадзе́еным |
узнадзе́еных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
узраста́ючы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узраста́ючы |
узраста́ючая |
узраста́ючае |
узраста́ючыя |
| Р. |
узраста́ючага |
узраста́ючай
узраста́ючае |
узраста́ючага |
узраста́ючых |
| Д. |
узраста́ючаму |
узраста́ючай |
узраста́ючаму |
узраста́ючым |
| В. |
узраста́ючы (неадуш.) |
узраста́ючую |
узраста́ючае |
узраста́ючыя (неадуш.) |
| Т. |
узраста́ючым |
узраста́ючай
узраста́ючаю |
узраста́ючым |
узраста́ючымі |
| М. |
узраста́ючым |
узраста́ючай |
узраста́ючым |
узраста́ючых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
узро́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узро́джаны |
узро́джаная |
узро́джанае |
узро́джаныя |
| Р. |
узро́джанага |
узро́джанай
узро́джанае |
узро́джанага |
узро́джаных |
| Д. |
узро́джанаму |
узро́джанай |
узро́джанаму |
узро́джаным |
| В. |
узро́джаны (неадуш.)
узро́джанага (адуш.) |
узро́джаную |
узро́джанае |
узро́джаныя (неадуш.)
узро́джаных (адуш.) |
| Т. |
узро́джаным |
узро́джанай
узро́джанаю |
узро́джаным |
узро́джанымі |
| М. |
узро́джаным |
узро́джанай |
узро́джаным |
узро́джаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
узро́сшы
дзеепрыметнік, незалежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узро́сшы |
узро́сшая |
узро́сшае |
узро́сшыя |
| Р. |
узро́сшага |
узро́сшай
узро́сшае |
узро́сшага |
узро́сшых |
| Д. |
узро́сшаму |
узро́сшай |
узро́сшаму |
узро́сшым |
| В. |
узро́сшы (неадуш.)
узро́сшага (адуш.) |
узро́сшую |
узро́сшае |
узро́сшыя (неадуш.)
узро́сшых (адуш.) |
| Т. |
узро́сшым |
узро́сшай
узро́сшаю |
узро́сшым |
узро́сшымі |
| М. |
узро́сшым |
узро́сшай |
узро́сшым |
узро́сшых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
узяле́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узяле́нены |
узяле́неная |
узяле́ненае |
узяле́неныя |
| Р. |
узяле́ненага |
узяле́ненай
узяле́ненае |
узяле́ненага |
узяле́неных |
| Д. |
узяле́ненаму |
узяле́ненай |
узяле́ненаму |
узяле́неным |
| В. |
узяле́нены (неадуш.)
узяле́ненага (адуш.) |
узяле́неную |
узяле́ненае |
узяле́неныя (неадуш.)
узяле́неных (адуш.) |
| Т. |
узяле́неным |
узяле́ненай
узяле́ненаю |
узяле́неным |
узяле́ненымі |
| М. |
узяле́неным |
узяле́ненай |
узяле́неным |
узяле́неных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уканава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уканава́ны |
уканава́ная |
уканава́нае |
уканава́ныя |
| Р. |
уканава́нага |
уканава́най
уканава́нае |
уканава́нага |
уканава́ных |
| Д. |
уканава́наму |
уканава́най |
уканава́наму |
уканава́ным |
| В. |
уканава́ны (неадуш.)
уканава́нага (адуш.) |
уканава́ную |
уканава́нае |
уканава́ныя (неадуш.)
уканава́ных (адуш.) |
| Т. |
уканава́ным |
уканава́най
уканава́наю |
уканава́ным |
уканава́нымі |
| М. |
уканава́ным |
уканава́най |
уканава́ным |
уканава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
укаранава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
укаранава́ны |
укаранава́ная |
укаранава́нае |
укаранава́ныя |
| Р. |
укаранава́нага |
укаранава́най
укаранава́нае |
укаранава́нага |
укаранава́ных |
| Д. |
укаранава́наму |
укаранава́най |
укаранава́наму |
укаранава́ным |
| В. |
укаранава́ны (неадуш.)
укаранава́нага (адуш.) |
укаранава́ную |
укаранава́нае |
укаранава́ныя (неадуш.)
укаранава́ных (адуш.) |
| Т. |
укаранава́ным |
укаранава́най
укаранава́наю |
укаранава́ным |
укаранава́нымі |
| М. |
укаранава́ным |
укаранава́най |
укаранава́ным |
укаранава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
укара́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
укара́ны |
укара́ная |
укара́нае |
укара́ныя |
| Р. |
укара́нага |
укара́най
укара́нае |
укара́нага |
укара́ных |
| Д. |
укара́наму |
укара́най |
укара́наму |
укара́ным |
| В. |
укара́ны (неадуш.)
укара́нага (адуш.) |
укара́ную |
укара́нае |
укара́ныя (неадуш.)
укара́ных (адуш.) |
| Т. |
укара́ным |
укара́най
укара́наю |
укара́ным |
укара́нымі |
| М. |
укара́ным |
укара́най |
укара́ным |
укара́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
укарна́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
укарна́чаны |
укарна́чаная |
укарна́чанае |
укарна́чаныя |
| Р. |
укарна́чанага |
укарна́чанай
укарна́чанае |
укарна́чанага |
укарна́чаных |
| Д. |
укарна́чанаму |
укарна́чанай |
укарна́чанаму |
укарна́чаным |
| В. |
укарна́чаны (неадуш.)
укарна́чанага (адуш.) |
укарна́чаную |
укарна́чанае |
укарна́чаныя (неадуш.)
укарна́чаных (адуш.) |
| Т. |
укарна́чаным |
укарна́чанай
укарна́чанаю |
укарна́чаным |
укарна́чанымі |
| М. |
укарна́чаным |
укарна́чанай |
укарна́чаным |
укарна́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
укірава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
укірава́ны |
укірава́ная |
укірава́нае |
укірава́ныя |
| Р. |
укірава́нага |
укірава́най
укірава́нае |
укірава́нага |
укірава́ных |
| Д. |
укірава́наму |
укірава́най |
укірава́наму |
укірава́ным |
| В. |
укірава́ны (неадуш.)
укірава́нага (адуш.) |
укірава́ную |
укірава́нае |
укірава́ныя (неадуш.)
укірава́ных (адуш.) |
| Т. |
укірава́ным |
укірава́най
укірава́наю |
укірава́ным |
укірава́нымі |
| М. |
укірава́ным |
укірава́най |
укірава́ным |
укірава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)