pofatygować się

зак. узяць на сябе клопат, патурбавацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zdradzić się

зак. z czym выдаць сябе чым

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rouse [raʊz] v.

1. fml будзі́ць, абуджа́ць; абуджа́цца;

I was roused by the ringing of the bell. Мяне разбудзіў званок.

2. падахво́чваць, заахво́чваць; схіля́ць

3. fml узбуджа́ць (пачуцці, дзейнасць);

rouse interest выкліка́ць ціка́васць

4. раздражня́ць, выво́дзіць з сябе́;

He is not easily roused. Яго цяжка вывесці з сябе.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адка́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

1. Незак. да адказаць.

2. Прымаць на сябе адказнасць (у 1 знач.), несці адказнасць за каго‑, што‑н. Адказваць за выкананне вытворчага плана.

•••

Адказваць галавою за каго‑, што‑н. — браць на сябе поўную адказнасць за каго‑, што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папрыціска́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Прыціснуць усё, многае або ўсіх, многіх. Папрыціскаць прахожых да сцяны. Папрыціскаць пальцы. □ Папрыціскаўшы насы да шыбаў, з зайздрасцю глядзелі.. Косцевы аднагодкі. Карпюк. // Абняўшы, прытуліць да сябе ўсіх, многіх або ўсё, многае. Папрыціскаць дзяцей да сябе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапрацава́цца, ‑цуюся, ‑цуешся, ‑цуецца; зак.

Разм. Празмернай працай давесці сябе да непрыемных вынікаў. Дапрацаваўся да знямогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даспа́цца, ‑сплюся, ‑спішся, ‑спіцца; зак.

Разм. Многа сплючы, праспаўшы, давесці сябе да якіх‑н. непрыемных вынікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адыёзны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які выклікае краіне адмоўныя адносіны да сябе; крайне адмоўны, непажаданы. Адыёзная асоба.

[Ад лац. odiosus — ненавісны, агідны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асна́сціцца, аснашчуся, аснасцішся, аснасціцца; зак.

1. Забяспечыцца снасцямі, прыладамі.

2. Забяспечыць сябе неабходнымі тэхнічнымі сродкамі; абсталявацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афіцы́йнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць афіцыйнага. У Любачкі адразу знікла.. афіцыйнасць, якую яна напусціла на сябе. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)