palący

paląc|y

1. пякучы; гарачы, злабадзённы;

~a sprawa — пільная справа;

2. той, хто курыць; курэц;

przedział dla ~ych — купэ для курцоў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kokosowy

kokosow|y

какосавы;

olej ~y — какосавы алей;

palma ~a — какосавая пальма;

wiórki ~e — кул. какосавая стружка;

~y interes — прыбытковая справа; гандаль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

drażliwy

drażliw|y

1. раздражняльны; непрыемны; непрыстойны;

~a sytuacja — няёмкае становішча;

2. далікатны;

~a kwiestia — далікатнае пытанне; далікатная справа;

3. уражлівы; крыўдлівы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sprawa

spraw|a

ж.

1. справа;

mieć ~ę — мець справу;

zdać ~ę z czego — даць (зрабіць) справаздачу аб чым;

zdawać sobie ~ę — усведамляць; разумець;

za czyją ~ą — дзякуючы каму;

pokpić ~ę — сапсаваць справу;

(to) nie twoja ~a — (гэта) не твая справа;

to nie jest ~a na telefon — гэта не тэлефонная размова;

2. юр. справа;

wygrać ~ę — выйграць справу;

rozpatrzeć ~ę — разгледзець справу;

na dobrą ~ę — на добры лад; калі на тое пайшло

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прыва́тны

1. privat [-´vɑ:t], Privat- [-´vɑ:t-];

прыва́тная ўла́снасць Privteigentum n -s;

прыва́тны капіта́л Privtkapital n -s;

гэ́та яго́ прыва́тная спра́ва das ist sine Privtangelegenheit;

прыва́тны вы́падак ein speziller Fall, Snderfall m -(e)s, -fälle;

прыва́тнае пыта́нне inzelfrage f, Tilfrage f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

авія́цыя ж

1. (лётная справа) Flgwesen n -s, Lftfahrt f -;

грамадзя́нская авія́цыя zivile [-´vi:-] Lftfahrt;

2. (паветраны флот) Lft flotte f -; вайск Lftstreitkräfte pl; Lftwaffe f - (бундэсвера);

бамбардзіро́вачная авія́цыя Bmber pl;

знішча́льная авія́цыя Jgdflieger(kräfte) pl;

рэакты́ўная авія́цыя Düsenflugzeuge pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ве́ча ’веча, сход, на якім вырашаліся грамадскія і дзяржаўныя пытанні ў некаторых гарадах старажытнай Русі’ (КТС, БРС, Яруш.). Укр. віче, рус. вече, пск., наўг. веча́ ’тс’, пск. веча́ть ’крычаць’; ’выдаваць глухі гук’, ст.-рус. вѣче ’веча’; ’тайнае зборышча, загавор’; ’прамова, угаворванне, саромленне, павучанне, прыгавор’, арханг. вечь ’галашэнне’; ’сход’, польск. wiec ’веча, мітынг’, wiecować ’кіраваць’, ст.-чэш. věce, славен. věča ’вясковы суд, судовая справа’; ’падатак’, серб.-харв. ве́ће ’веча, нарада, савет’, ст.-слав. вѣще ’нарада’. Прасл. věti̯o, да веціць (гл.); параўн. яшчэ ст.-рус. вѣтъ ’нарада’, ст.-чэш. аорыст věce ’сказаў’ і ст.-прус. wayte ’вымаўленне’, waitāt ’гаварыць’. Гл. Міклашыч, 387; Праабражэнскі, 1, 109; Траўтман, Altpreuß., 353; Траўтман, 339; Фасмер, 1, 308; Брукнер, 614; Голуб-Копечны, 414; Махэк₂, 687; Шанскі, 1, В, 81; КЭСРЯ, 78.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ра́дзі прыназ. ’з-за’ (Ян., ТС), ра́дзі, ра́ді ’з прычыны, дзеля’ (Сл. ПЗБ). Архаізм, магчыма другаснае запазычанне з рус. ра́ди ’з-за’, ’з мэтай чаго-небудзь’. Укр. ра́ди, зара́ди, славен. zaradi, серб. ра̑ди, харв. rȁdi, балг. заради́, старое ради, макед. поради, заради, ст.-слав. ради. Да прасл. *radi, якое лічыцца прамым пранікненнем ст.-перс. rādiy ’тс’ (Мартынаў, Становление, 37); іншыя разглядаюць іх як акамянелыя формы лакатыва нейкага назоўніка з тым жа і.-е. коранем (Чарных, 2, 93); паводле Глухака (515), утварэнне ад асновы на i прасл. *radь ж. р., суадноснага з прыметнікам *radъ (гл. рады) па тыпу дзе́ля: дзе́ла (гл.), лац. causā: causaсправа, праца’ і пад. Аўтары ESJSt (12, 744) схіляюцца да непасрэднай сувязі з *raditi/roditi ’дбаць, старацца’ (гл. рад2).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

moment

[ˈmoʊmənt]

n.

1) мо́мант -у m.; хвілі́на, хвілі́нка f.

in a moment — за хвілі́нку

One moment, please — Адну́ хвілі́нку, калі́ ла́ска

2) чалаве́к на ча́се

ally of the moment — выпадко́вы саю́зьнік

3) ва́жнасьць f., значэ́ньне n.

a matter of moment — ва́жная спра́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ile

f - паспе́шлівасць, спе́шка

in ller ~ — спе́шна, спяша́ючыся

in der ~ — у спе́шцы, спе́хам

die Sche hat ~, es hat ~ damt — спра́ва не це́рпіць адкла́ду

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)