спелео́лаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто займаецца спелеалогіяй як спецыяліст або аматар.

Спартсмен-с. абследуе пячоры са спартыўна-турысцкімі мэтамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ме́дык ’спецыяліст па медыцыне’, ’студэнт медыцынскай навучальнай установы’ (ТСБМ), ст.-бел. медикъ, медыкъ (XVII ст.) ’урач’ запазычаны са ст.-польск. medyk ’тс’, якое з лац. medicus ’тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 129). Сучаснае значэнне прыйшло з рус. мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

міжнаро́днік, ‑а, м.

Разм. Спецыяліст па пытаннях міжнароднага права, міжнароднай палітыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насці́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па насціланню чаго‑н. Насцільшчык пуці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арабі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст па арабскай мове, арабскай культуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арнаменты́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст па рысаванню, кладцы, лепцы арнаментаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асемяна́тар, ‑а, м.

Спецыяліст па штучнаму асемяненню жывёл на злучных пунктах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афарты́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Мастак-гравёр, спецыяліст па вырабе афортаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канды́тар, ‑а, м.

Спецыяліст па прыгатаванню кандытарскіх вырабаў. // Уст. Гаспадар кандытарскай.

[Лац. conditor.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мантажы́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст па мантажу (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)