house2 [haʊs] v.
1. даць жыллё, забяспе́чыць жыллём;
This block of flats can house 50 families. У гэтым доме могуць жыць 50 сем’яў.
2. прытулі́ць, даць прыту́лак;
The museum is housed in the former estate of the writer. Музей знаходзіцца ў былой сядзібе пісьменніка.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ла́дно разг.
1. нареч. (как следует) до́бра;
2. нареч. (в ладу) у зго́дзе; у зла́гадзе; (мирно) мі́рна;
жить ла́дно жыць у зго́дзе (у зла́гадзе, мі́рна);
3. част. (согласен, пускай) до́бра;
ну, ла́дно ну, до́бра.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
cabin
[ˈkæbɪn]
1.
n.
1) хаці́на f.; ха́тка, бу́дка f.; бара́к -а m.
a summer cabin — ле́тнік -у m., да́ча f
2) кабі́на f. (у самалёце)
3) каю́та f. (на караблі́)
2.
v.i.
жыць у бара́ку, бу́дцы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
dziadostwo
dziadostw|o
н.
1. разм. ламачча, старызна;
2. разм. галеча;
żyć w ~ie — жыць у галечы;
3. разм., пагард. зборн. галадранцы; люмпен
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
egzystować
egzyst|ować
незак. існаваць; жыць;
na razie jeszcze ~uję — пакуль яшчэ жыву;
firma ~uje od roku 1860 — фірма існуе з 1896 года
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
капіта́л, -лу м., в разн. знач. капита́л;
жыць на к. — жить на капита́л;
○ асно́ўны к. — основно́й капита́л;
фіна́нсавы к. — фина́нсовый капита́л;
прамысло́вы к. — промы́шленный капита́л;
пераме́нны к. — переме́нный капита́л;
пастая́нны к. — постоя́нный капита́л;
◊ мёртвы к. — мёртвый капита́л
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Vanitas pulchritudo
Прыгажосць ‒ прывіднасць.
Красота ‒ призрачность.
бел. Краса да вянца, а розум да канца. Не красата чалавека красіць, а характар. На харошага глядзець хораша, а з разумным жыць лёгка. Краса прыглядзіцца, а розум прыгадзіцца.
рус. Красота приглядится, а ум вперёд пригодится. Не ищи красоты, ищи доброты. Красота до вечера, а доброта навек.
фр. Bonté dépasse la beauté (Доброта превосходит красоту).
англ. Beauty is but skin deep (Красота не глубже кожи). Beauty is a blossom (Красота ‒ это цветок).
нем. Schön Gestalt verliert sich bald (Прекрасная форма вскоре теряется). Schönheit kann man nicht essen (Красоту нельзя есть).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
ва́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; незак.
1. каго-што. Вызначаць вагу; узважваць. Там.. [Толя] моўчкі важыў мяхі, браў мерку, высыпаў збожжа ў скрыню, рабіў запісы ў кнізе. Брыль.
2. Мець пэўную вагу. Важыў.. [зубр] больш за тысячу кілаграмаў, але быў, нягледзячы на сваю масіўнасць, вельмі шпаркі і спрытны ў руху. В. Вольскі.
3. Абл. Наважвацца, намервацца. Глядзіць — прывезлі тры цыстэрны, Шэсць грузавых, відаць, снарады. Што важыць вораг крыважэрны? Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адшчапі́цца, ‑шчэпіцца; зак.
1. Адкалоцца, аддзяліцца. Трэска лёгка адшчапілася.
2. перан. Адысці, адступіцца ад каго‑, чаго‑н. [Пракоп].. чужы для ўсіх, лішні. Адшчапіўся ад грамады, ад сям’і, як пень тырчыць на іх дарозе. Колас. Перад.. [Кавалёвай] сядзеў Іван Лазоўскі і пераконваў, што з дачкою Лідай жыць не можа, раздзяліліся, а адшчапіцца няма куды. Дуброўскі.
3. Адкрыцца (пра кручок, зашчапку).
4. Адшпіліцца (пра што‑н. прышпіленае, зашпіленае). Адшчапіўся значок.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дваі́сты, ‑ая, ‑ае.
1. Які складаецца з дзвюх аднародных частак; падвойны. Дваістыя лініі. Дваісты след.
2. Які заключае ў сабе дзве розныя якасці, прыметы; супярэчлівы. Дваістая натура. □ У душы бунтавала незразумелае дваістае пачуццё: гарачае, шчырае спачуванне гору Якімцава і злосць на ўсіх гэтых людзей, што сабраліся ў хаце. Савіцкі. // Які праяўляецца ў двух відах, формах. Жыць пачаў .. [Васіль Пятровіч] дваістым жыццём: адным на рабоце, другім — дома. Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)