эмпіры́чны

(гр. empeirikos)

1) які мае адносіны да эмпірызму, уласцівы эмпірызму;

2) заснаваны на эмпірыі; вопытны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

блі́зкі

1. (недалёкі) nah; nah gelégen;

на блі́зкай адле́гласці in nächster Nähe (знаходзіцца); aus nächster Nähe (глядзець і г. д.);

2. (падобны) nah, ähnlich;

3. (пра адносіны) nah, intím;

блі́зкі свая́к ein náher Verwándter;

блі́зкі да паліты́чных ко́лаў éine den polítischen Kréisen náhe stéhende Persönlichkeit;

блі́зкія адно́сіны énge Bezíehungen;

4.

Блі́зкі Усход der Náhe Ósten, Nahóst;

краі́ны Блі́зкага Усхо́ду die Nahóststaaten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

postawa

postaw|a

ж.

1. пастава, постаць;

2. выпраўка, знешні выгляд;

~a wojskowa — вайсковая выпраўка;

3. стаўленне, адносіны, пункт погляду;

~a wobec kogo/czego — стаўленне (адносіны) да каго/чаго;

~a obywatelska — грамадзянская пазіцыя;

4. становішча;

w ~ie siedzącej — седзячы, у сядзячым становішчы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

poetic(al) [pəʊˈetɪk(l)] adj.

1. паэты́чны, які́ мае адно́сіны да паэ́зіі;

poetic style паэты́чны стыль;

poetic language мо́ва паэ́зіі

2. паэты́чны, узвы́шаны;

poetic love узвы́шанае, паэты́чнае каха́нне;

a poetical person паэты́чная нату́ра

3. вершава́ны;

a poetical play п’е́са ў ве́ршах

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wármhalten

* аддз. [warm hálten*] vt захо́ўваць чыю́-н. прыхі́льнасць

sich (D) ~ — разм. не свары́цца з кім-н., не псава́ць адно́сіны з кім-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

переда́точный перада́тачны;

переда́точный механи́зм перада́тачны механі́зм;

переда́точный акт перада́тачны акт;

переда́точная на́дпись фин. перада́тачны на́дпіс;

переда́точное отноше́ние мех. перада́тачныя адно́сіны;

переда́точный вал мех. перада́тачны вал;

переда́точный биле́т ж.-д. перада́тачны біле́т.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Пасто́й ’часовы начлег, раскватараванне вайскоўцаў у прыватных дамах’, ’прыпынак для адпачынку, сну’ (ТСБМ, Інстр. III), ’пастаўнік’ (астрав., ДАБМ, 784; беласт., Сл. ПЗБ). Укр. пості́й, рус. посто́й, ст.-рус. постой ’часовае пражыванне’ (XVI ст.), польск. postój ’тс’, в.-луж. postoj ’поза, манера’, ’пункт гледжання, адносіны’, чэш., славац. postoj ’тс’. Паўн.-славянскае postojь. Да па‑стаяць < стая́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Любошчы, лю́бошчы, любошч (ж.), любошчі́ ’любоўныя адносіны’, ’каханне, заляцанне, мілаванне’ (ТСБМ, Шат., Бес., Клім., Жд. 1, Мат. Гом.; лях., кам., Сл. ПЗБ). Да любі́ць (гл.). Аб суфіксе ў бел. мове гл. Сцяцко (Афікс. наз., 90). Аднак гэты суфікс (які ўзыходзіць да прасл. ‑ostь + ja у мн. л. ‑ost‑ji) больш характэрны для ўкраінскай мовы. (Вступ, 152).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы, вас, вам, вас, ва́мі, аб вас, адз. ты; займ. асаб. 2 ас. мн.

Ужыв. пры звароце да некалькіх асоб, а таксама як форма ветлівага звароту да адной асобы.

◊

На вы (гаварыць, быць з кім-н. і пад.) — пра адносіны паміж людзьмі, калі гавораць адзін другому «вы», а не «ты».

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

выкана́ўчы, -ая, -ае.

1. Які ажыццяўляе выкананне рашэнняў, пастаноў заканадаўчых органаў, практычна кіруе чым-н.

Выканаўчая ўлада.

В. камітэт.

В. ліст (дакумент, па якім ажыццяўляецца судовае рашэнне).

2. Які мае адносіны да выканаўцы — да таго, хто выступае з выкананнем якога-н. мастацкага твора.

Індывідуальная выканаўчая манера.

|| наз. выкана́ўчасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)