Verbum

марда́сты, -ая, -ае (разм.).

Тое, што і мардаты.

марда́ты, -ая, -ае (разм.).

3 тоўстым, вялікім тварам.

мардва́, -ы́, ж., зб., адз. мардвін, -а, м.

Народ, які складае насельніцтва Рэспублікі Мардовія, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. мардві́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. мардо́ўскі, -ая, -ае.

мардо́ўцы, -аў, адз. мардо́вец, -до́ўца, м.

Тое, што і мардва.

|| ж. мардо́ўка, -і, ДМ -до́ўцы, мн. -і, -до́вак.

|| прым. мардо́ўскі, -ая, -ае.

маржаня́ і маржанё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.

Дзіцяня маржа.

маржо́вы гл. морж.

маржы́ха, -і, ДМ -жы́се, мн. -і, -жы́х, ж.

1. гл. морж.

2. Самка маржа.

марзя́нка, -і, ДМ -нцы, ж. (разм.).

Азбука Морзэ: сістэма ўмоўных знакаў для перадачы літар і гукаў па тэлеграфе, у радыёпрыёмах.

Стук марзянкі.

ма́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. Знак аплаты паштовых і некаторых іншых збораў звычайна ў выглядзе чатырохвугольнай паперкі з абазначэннем цаны і якім-н. малюнкам.

Калекцыя марак.

2. Гандлёвы знак, кляймо на вырабах і таварах.

Фабрычная м.

3. Гатунак, тып вырабу, тавару.

М. машыны.

М. віна.

4. Грашовая адзінка ў Германіі і Фінляндыі да 2002 года.

◊

Трымаць (вытрымліваць) марку — падтрымліваць сваю рэпутацыю.

|| памянш. ма́рачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 1 знач.).

|| прым. ма́рачны, -ая, -ае (да 1—3 знач.).

Марачнае віно.

ма́ркер, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Каляровы фламастар, які прымяняецца для выдзялення часткі тэксту.

2. Прыстасаванне, прызначанае для выдзялення чаго-н.