ма́рка, -і,
1. Знак аплаты паштовых і некаторых іншых збораў звычайна ў выглядзе чатырохвугольнай паперкі з абазначэннем цаны і якім
2. Гандлёвы знак, кляймо на вырабах і таварах.
3. Гатунак, тып вырабу, тавару.
4. Грашовая адзінка ў Германіі і Фінляндыі да 2002 года.
Трымаць (вытрымліваць) марку — падтрымліваць сваю рэпутацыю.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)