Verbum

самазва́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Той, хто выдае сябе за другога чалавека, прысвоіўшы сабе чужое імя, званне.

|| ж. самазва́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

блудзі́ць¹, блуджу́, блу́дзіш, блу́дзіць; незак.

Страціўшы арыенціроўку, блукаць па лесе, у незнаёмым месцы ў пошуках выйсця.

Хто пытае, той не блудзіць (прыказка).

|| зак. заблудзі́ць, -блуджу́, -блу́дзіш, -блу́дзіць.

бягу́н, бегуна́, мн. бегуны́, бегуно́ў, м.

Той, хто хутка бегае; спартсмен, які займаецца бегам (у 1 знач.).

Б. на кароткія дыстанцыі.

|| ж. бягу́ння, -і, мн. -і, -яў.

во́зчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто займаецца перавозам грузаў на калёсах; вазак.

2. Тое, што і вознік (у 1 знач.).

|| прым. во́зчыцкі, -ая, -ае.

выра́знік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто (або тое, што) выражае якую-н. ідэю, думку, пачуццё.

В. ідэй рабочага класа.

|| ж. выра́зніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

вяшча́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Асоба, якая ўсенародна апавяшчала што-н. (гіст.).

2. перан., чаго. Той, хто абвяшчае, сцвярджае што-н. (высок.).

В. вызваленчых ідэй.

прапаганды́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто займаецца прапагандай чаго-н.

|| ж. прапаганды́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. прапаганды́сцкі, -ая, -ае.

працаўні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Той, хто працуе.

Сумленны п.

2. Работнік якой-н. галіны, сферы працы.

Працаўнікі навукі.

|| ж. працаўні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц.

зачына́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто пачынае якую-н. справу, пачынальнік.

Скарына — з. усходнеславянскага кнігадрукавання.

|| ж. зачына́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. зачына́льніцкі, -ая, -ае.

паслуга́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (пагард.).

Той, хто імкнецца выслужыцца перад кім-н., саўдзельнік у чым-н.

|| ж. паслуга́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.