серабры́цца

1. sílbern schímmern, wie Sílber schímmern;

2. зал. стан versílbert wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

тра́ціцца разм Geld áusgeben* [verschwénden]; Áusgaben máchen; зал. стан veráusgabt [áusgegeben] wérden; гл траціць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

exaltation

[,egzɔlˈteɪʃən]

n.

1) павышэ́ньне, узвышэ́ньне n.

2) захапле́ньне n.; стан узбу́джанасьці; надме́рная ўзбуджа́льнасьць; экзальта́цыя f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

hipnoza

hipnoz|a

ж. гіпноз;

wprowadzić w stan ~y — увесці ў гіпнатычны стан

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

podnieta

ж.

1. штуршок; стымул; імпульс;

2. узбуджаны стан; узбуджанасць;

3. фізіял. раздражняльнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

біято́нус

(ад бія- + тонус)

прыродны стан напружання, характэрны для ўсяго жывога.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

здаво́ленасць, ‑і, ж.

Стан здаволенага. [Назарэўскі] нёс цяпер у сабе радасную здаволенасць. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змярцве́ласць, ‑і, ж.

Стан змярцвелага. Нейкае здранцвенне было ў думках, змярцвеласць. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знясі́ленасць, ‑і, ж.

Стан знясіленага. [Крысціна] засаромелася сваёй знясіленасці, свайго паношанага плацця. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заблы́танасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан заблытанага. Заблытанасць справы. Заблытанасць жыццёвых сітуацый.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)