прыляга́нне, ‑я, н.

Стан паводле дзеясл. прылягаць — прылегчы (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпуха́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. прыпухаць — прыпухнуць. Прыпуханне рук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правіса́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. правісаць — правіснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амаладжэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. амаладзіць, амаладзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апуха́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. апухаць — апухнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атачэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. атачаць — атачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадінфа́рктны, ‑ая, ‑ае.

Які бывае перад інфарктам, папярэднічае інфаркту. Перадінфарктны стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасто́й, ‑ю, м.

Спец. Стан паводле дзеясл. перастаяць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасыха́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. перасыхаць — перасохнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ператамле́нне, ‑я, н.

Стан празмерная стомленасці. У мяне бяссонніца, ператамленне. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)