прараўці́, ‑раву, ‑равеш, ‑раве; ‑равём, ‑равяце; пр. прароў, ‑раўла, ‑раўло; заг. прараві; зак.

1. Абазвацца ровам.

2. Разм. Раўці некаторы час. Прараўці ўвесь дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашаткава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

1. Дробна парэзаць (звычайна капусту) — пра ўсё, многае. Пашаткаваць усю капусту.

2. і без дап. Шаткаваць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашуме́ць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак.

Шумець некаторы час. І ўсё ідзе сваёй ступою — Няхай і дожджык пашуміць. Колас. Члены брыгады пашумелі, але выйшлі. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

і́ншы

1. (другі, не такі) nderer;

ніхто́ і́ншы, як… nemand nders [kein nderer] als;

2. (некаторы) mncher; manch iner;

і́ншыя лю́дзі mnche Lute;

і́ншаму гэ́та падаба́ецца manch inem wird das gefllen;

і́ншы раз mnchmal

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адгуля́ць

1. (правесці некаторы час) fiern vi, frei hben;

адгуля́ць адпачы́нак [во́дпуск] den rlaub verbrngen*;

2. (адсвяткаваць) fiern vt, beghen* vt;

адгуля́ць вясе́лле die Hchzeit fierlich beghen*;

3. (скончыць гуляць) den Spazergang be¦nden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перасе́дзець, -джу, -дзіш, -дзіць і перасядзе́ць, -джу́, -дзі́ш, -дзі́ць; -сядзі́м, -седзяце́, -сядзя́ць; зак.

1. Прасядзець дзе-н. больш, чым трэба.

Пераседзеў на тыдзень даўжэй у камандзіроўцы.

2. Сапсавацца ад доўгага сядзення (пра хлеб у печы).

Хлеб пераседзеў і адпёкся.

3. каго (што). Прасядзець даўжэй за каго-н.

Перасядзеў усіх у бібліятэцы.

4. што. Прабыць дзе-н. некаторы час.

П. дождж у хаце.

5. Адседзець да здранцвення.

П. нагу.

|| незак. перасе́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фу́нкцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. З’ява, якая залежыць ад іншай і змяняецца па меры змянення іншай з’явы.

2. У матэматыцы: закон, паводле якога кожнаму элементу аднаго мноства ставіцца ў адпаведнасць некаторы элемент іншага мноства.

Лінейная ф.

Трыганаметрычная ф.

3. Работа, спецыфічная дзейнасць, што выконваецца органам, арганізмам і пад.

Ф. залоз.

4. Роля, значэнне, назначэнне чаго-н.

Функцыі крэдыту.

5. Абавязак, кола дзейнасці.

Службовыя функцыі.

Функцыі прафкама.

|| прым. функцыяна́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павучы́ць, ‑вучу, ‑вучыш, ‑вучыць; зак., каго-што.

1. Вучыць самому некаторы час. Навучыць урокі. Навучыць верш.

2. Вучыць каго‑н. некаторы час. Навучыць дзяцей замежнай мове. □ Язэпа трохі дзед навучыць, І памуштруе і памучыць. Колас.

3. Разм. Вывучыць, павывучваць усіх, многіх. [Унук:] — З сынамі [дзеду] не пашанцавала. Было чатыры, а няма ніводнага. Самы малодшы, студэнт, прапаў без вестак. Усіх дзед павучыў... Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падзьму́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Дзьмухаць некаторы час. [Алімпіяда Барысаўна] падзьмухала на свае яркія пазногці, каб хутчэй высыхаў лак. Марціновіч. Апарыўшыся малаком, і на ваду падзьмухаеш. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазабаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго.

Забаўляць некаторы час. [Алена:] Пакалышы, пазабаўляй [дзіця] яшчэ хвілінку. Глебка. — Ідзі пазабаўляй вартавога, ты ж павінна ўмець, — сказаў да.. [Клавы] Банадысь. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)