спапяле́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
1. Ператварыць у попел; сатлець, згарэць. Здавалася, што ўсё спапялее, згарыць ад гэтакай гарачыні. Сабаленка. // перан. Набыць колер попелу. Твар .. [Кідалы], звычайна чырвоны, задаволены, спапялеў. Шамякін. Зоры на небе спапялелі, дзённае святло цадзілася зверху. Чорны.
2. Тлеючы, ператварыцца ў попел, парахню; згніць. Іржа згрызе жалеза, струхлеюць каменныя сцены, косці ворагаў яго спапялеюць у зямлі, а .. [Захар] будзе жыць. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сто́ма, ‑ы, ж.
Аслабленне сіл, зморанасць ад цяжкай работы ці якога‑н. занятку. Папраўдзе, гэты чалавек не ведаў стомы. Скрыган. Таму не знаў я зморы, стомы У навальніцах, у барацьбе. А ты пытаешся, ці мог бы Жыць без кахання, без цябе. Танк. / у вобразным ужыв. [Лес] аціх — анямеў, самлеў у стоме, якая настала пасля лета, што агалошвала яго нядаўна рокатам з урадлівай пожні. Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
удзяўбці́, ‑бу, ‑беш, ‑бе; ‑бём, ‑бяце; пр. удзёўб, удзяўбла, ‑ло; зак., каго-што.
1. Часта ўдараючы, разрыхліць што‑н., зрабіць паглыбленне, адтуліну ў чым‑н. Зямля так умерзла, што не ўдзяўбці яе.
2. Тое, што і удзеўбануць.
3. перан. Разм. Неаднаразова паўтараючы, заставіць цвёрда засвоіць, зразумець што‑н.; убіць. [Тамаш:] — Іначай жыць .. [дзеці] будуць. Я гэта сам удзёўб сабе ў галаву і ўсім дзяўбу. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
халасцякава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак.
Разм. Жыць халасцяком, без жонкі. Відаць, густ.. [Павалковіча] быў вельмі пераборлівы. Аб гэтым сведчыла ўжо тое, што, нягледзячы на сваю інтэлігентнасць, якую ён выстаўляў напаказ, і паўвалочку зямлі, домік з садам у Рымках, ён да гэтага часу халасцякаваў. Машара. [Доня:] — Ну, ну. То чаму халасцякуеш? Табе ж [Тодар] недзе ці не пад трыццаць ужо? Усё, канечне, выбіраеш. Вышынскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
штампо́ўка, ‑і, ДМ ‑поўцы, ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. штампаваць (у 1 знач.). Гарачая штампоўка. □ Пятра так прывабіла магчымасць перайсці на штампоўку дэталі, якую яны дагэтуль выточвалі, ён так блізка прыняў да сэрца Андрэеву задуму, што і сам пачаў увесь час жыць ёю. Шахавец.
2. Р мн. ‑повак. Гатовы выраб ці дэталь, зробленыя пры дапамозе штампа (у 1 знач.). Працэнт выпуску штамповак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трушчо́ба ж
1. Élendsviertel n -s, -, Ármenviertel n, Slums [slamz] pl;
жыць у трушчо́бе in éinem Loch [in éiner jämmerlichen Wóhnung] lében;
2. (глуш) Krähwinkel m -s, -, Provínznest [-´vınʦ-] n -(e)s, -er;
3. (густы лес) Díckicht n -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
neighbor
[ˈneɪbər]
1.
n.
1) сусе́д -а m.; сусе́дка f., neighbors, coll. сусе́дзі
2) блі́жні -яга m., блі́жняя f.
2.
v.i.
1) жыць або́ быць недалёка, па сусе́дзтву
2) прымыка́ць, прыляга́ць да чаго́; межава́цца з чым
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Krücke
f -, -n мы́ліца, ку́льба
an [auf] ~n géhen* — хадзі́ць на мы́ліцах
◊ auf frémden ~n géhen* — не ўме́ць абыхо́дзіцца без чужо́й дапамо́гі, жыць чужы́м ро́зумам
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Stadt
f -, Städte го́рад
áußerhalb der ~ — за го́радам
im Wéichbild der ~ wóhnen — жыць у ме́жах го́рада
ábgelegene ~ — глухі́ го́рад
~ und Lánd — го́рад і вёска
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
hall [hɔ:l] n.
1. пярэ́дні пако́й; вестыбю́ль
2. калідо́р
3. за́ла;
a concert hall канцэ́ртная за́ла;
the Royal Albert Hall Ро́ял-Алберт-Хол (канцэртная зала ў Лондане)
4. студэ́нцкі інтэрна́т;
live in hall жыць у інтэрна́це
5. вялі́кі за́гарадны дом, сядзі́ба;
Haddon Hall сядзі́ба Хэ́дан-Хол
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)