Verbum

рэквізі́т, -у, М -зі́це, м. (спец.).

1. Сукупнасць сапраўдных або бутафорскіх прадметаў для тэатральнай пастаноўкі.

2. звычайна мн. -ы, -аў. У афіцыйным дакуменце: звесткі, якія абавязкова ўваходзяць у яго.

|| прым. рэквізі́тны, -ая, -ае.

рэфрыжэра́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Частка халадзільнай машыны, у якой за кошт выпарэння вадкасці падтрымліваецца нізкая тэмпература, ахаладжальнік.

2. Судна, вагон або аўтамабіль, забяспечаныя халадзільнымі ўстаноўкамі.

|| прым. рэфрыжэра́тарны, -ая, -ае.

рэфрэ́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Радок або страфа, якія ў пэўным парадку паўтараюцца ў вершы.

2. Тэма музычнага твора, якая шматкратна паўтараецца і змацоўвае яго будову.

|| прым. рэфрэ́нны, -ая, -ае.

секстэ́т, -а, М -тэ́це, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Музычны твор для шасці выканаўцаў з самастойнымі партыямі для кожнага.

2. Ансамбль з шасці выканаўцаў такога твора.

С. цымбалаў.

|| прым. секстэ́тны, -ая, -ае.

сілкава́цца, -ку́юся, -ку́ешся, -ку́ецца; -ку́йся; незак.

1. Есці.

З дарогі селі хлопцы с.

2. Атрымліваць адкуль-н. што-н. неабходнае для нармальнага дзеяння, функцыянавання (спец.).

Радыёпрыёмнік сілкуецца ад батарэек.

|| наз. сілкава́нне, -я, н.

слабіна́, -ы́, мн. слабіны́, -бі́н, ж.

1. Слабае месца ў чым-н. (менш моцнае, слабей нацягнутае і пад.; разм. і спец.).

С. фала (каната, троса).

2. перан. Слабасць, недахоп (разм.).

С. ў характары.

спяка́нне, -я, н. (спец.).

1. Шчыльнае злучэнне асобных часцінак цвёрдага рэчыва пры высокай тэмпературы.

С. тарфяных пластоў.

2. Працэс атрымання цвёрдых і порыстых кавалкаў з дробных, парашкападобных або пылападобных матэрыялаў; агламерацыя.

С. баксітаў.

сурдака́мера, -ы, мн. -ы, -мер, ж. (спец.).

Памяшканне з гуканепранікальнымі сценамі, якое служыць для правядзення фізіялагічных і псіхалагічных даследаванняў, а таксама для спецыяльных трэніровак ва ўмовах адсутнасці гукавых раздражняльнікаў.

|| прым. сурдака́мерны, -ая, -ае.

тромб¹, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Згустак крыві, які ўтвараецца ў крывяносным сасудзе ці ў поласці сэрца.

2. Увогуле згустак рэчыва, які закупорвае сасуд, праток.

Лімфатычны т.

|| прым. трамбаты́чны, -ая, -ае.

эксцэ́нтрыка, -і, ДМ -рыцы, ж. (спец.).

Востракамедыйнае, заснаванае на кантрастах і нечаканасцях адлюстраванне дзеянняў, учынкаў персанажаў тэатральнага, цыркавога спектакля і іншых відовішчаў.

Музычная э.

Цыркавая э.

|| прым. эксцэнтры́чны, -ая, -ае.

Э. нумар.