who [hu:, hu] pron.

1. хто; які́;

Who is absent? Хто адсутнічае?;

The man who was here is an artist. Чалавек, які тут быў, – мастак;

Who on earth is it? І хто б гэта мог быць?;

Who am I to tell you that? І хто я такі, каб табе гэта гаварыць?

2. infml каго́, каму́, кім;

Who is the money for? Для каго гэтыя грошы?

know/learn who’s who ве́даць/даве́дацца, хто ёсць хто

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ві́ннік1 ’чалавек, які ўзяў на сябе якія-небудзь абавязацельствы’ (Гарэц.). Вытворнае з суф. ‑нік (< ьnъ + ikъ) ад назоўніка віна́1 ’доўг, абавязак’; параўн. рус. пск. вина ’тс’. Такім жа чынам утварылася блізкае да вышэйадзначанага ўкр. ви́нник ’даўжнік’, ст.-рус. винникъ ’віноўнік, вінаваты’ (XII ст.), польск. winnik ’вінаваты’, чэш. vinník, славац. vinník ’тс’.

Віннік2 ’вінакур, майстар па вырабу гарэлкі’ (Нас., КТС, КЭС, лаг.). Укр. винник, рус. винник ’тс’, паўн.-дзвін. ’рамізнік, які возіць віно (гарэлку)’, урал. ’чалавек, які патаемна гандлюе віном (гарэлкай)’, ст.-рус. винникъ ’віначэрп’ (з XI ст.); ’вінакур’ (з XVI ст.), польск. winnik ’вінакур’. Утворана пры дапамозе суф. ‑нік ад віно́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бразі́льскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Бразіліі, бразільцаў, які належыць, уласцівы ім.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звышправадніко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да звышправаднікоў, які з’яўляецца звышправадніком. Звышправадніковыя электрамагніты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безапо́рны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае апоры, які характарызуецца адсутнасцю апоры. Безапорная галерэя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адко́сны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які зроблены або які ідзе нахільна, наўскос. Адкосная падпорка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дра́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да драгі. // Які робіцца драгай. Дражныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маніяка́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да маніі; які з’яўляецца маніяй. Маніякальны стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маскатэ́льны, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца маскатэллю. Маскатэльныя тавары. // Які гандлюе маскатэллю. Маскатэльны магазін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лёгкавыраша́льны, ‑ая, ‑ае.

Які можна лёгка вырашыць, які лёгка паддаецца вырашэнню. Лёгкавырашальная праблема.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)