Verbum

дапрацава́цца, ‑цуюся, ‑цуешся, ‑цуецца; зак.

Разм. Празмернай працай давесці сябе да непрыемных вынікаў. Дапрацаваўся да знямогі.

даспа́цца, ‑сплюся, ‑спішся, ‑спіцца; зак.

Разм. Многа сплючы, праспаўшы, давесці сябе да якіх‑н. непрыемных вынікаў.

контраге́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Асоба або ўстанова, якія ўзялі на сябе пэўныя абавязкі па дагавору.

[Ад лац. contrahens, contrahentis — які дамаўляецца.]

нястры́манасць, ‑і, ж.

Уласцівасць нястрыманага; няздольнасць або няўменне стрымлівацца. [Жанчыны] прыціхлі, засаромеліся саміх сябе, сваёй нястрыманасці. Шамякін.

паабліва́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Абліць сябе чым‑н. — пра ўсіх, многіх. Дзеці паабліваліся вадою.

папы́рскацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

1. Папырскаць сябе чым‑н. Папырскацца духамі.

2. Пырскацца некаторы час.

перасі́ліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.

Празмерна напружваючы сілы, змучыць, надарваць сябе. Перасіліўся конь у цяжкім возе.

самагу́бны, ‑ая, ‑ае.

Які канчаецца самагубствам. Самагубны ўчынак. // перан. Небяспечны, шкодны для самога сябе. Самагубная тактыка.

самазва́нец, ‑нца, м.

Той, хто выдае сябе за іншага чалавека, незаконна прысвойвае сабе чужое імя, званне.

самападгато́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Самастойныя заняткі, падрыхтоўка сябе да чаго‑н. Спартыўная самападгатоўка студэнтаў.