здзіра́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па здзіранню чаго‑н. Здзіральшчык бяросты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гінеко́лаг, ‑а, м.

Урач па жаночых хваробах, спецыяліст у галіне гінекалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грыбава́р, ‑а, м.

Спецыяліст па перапрацоўцы грыбоў, які працуе ў грыбаварні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арабі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст па арабскай мове, арабскай культуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арнаменты́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст па рысаванню, кладцы, лепцы арнаментаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асемяна́тар, ‑а, м.

Спецыяліст па штучнаму асемяненню жывёл на злучных пунктах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афарты́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Мастак-гравёр, спецыяліст па вырабе афортаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высакаво́льтнік, ‑а, м.

Спецыяліст па токах высокага напружання, па высакавольтнаму абсталяванню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыза́йнер, ‑а, м.

Спецыяліст па мастацкаму праектаванню прамысловых вырабаў; мастак-канструктар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канды́тар, ‑а, м.

Спецыяліст па прыгатаванню кандытарскіх вырабаў. // Уст. Гаспадар кандытарскай.

[Лац. conditor.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)