чарні́цы, ‑ніц; адз. чарніца, ‑ы, ж.

1. Кустовая ягадная расліна сямейства бруснічных.

2. Саладкаватыя чорна-сінія ягады гэтай расліны. Нясуць калгаснікі на рынак Лясоў багатыя дары: Маліну, зорныя суніцы, Тугіх парэчак шрот буйны І сакавітыя чарніцы З прыемным водарам лясным. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

учэ́пісты

1. fsthaltend, fst(n)haftend; sich nklammernd; kltternd (пра расліны);

учэ́пістыя па́льцы Fnger [Hände] wie ein Schrubstock [wie iserne Klmmern];

2. (упарты, настойлівы) zäh, hrtnäckig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ча́хнуць

1. (траціць здароўе) dahnsiechen vi (s); dahnschwinden* vi (s);

ча́хнуць ад тугі́ vor Shnsucht verghen*;

2. (пра расліны) verkümmern vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

чэ́знуць

1. (траціць здароўе) dahnsiechen vi (s); dahnschwinden* vi (s);

чэ́знуць ад тугі́ vor Shnsucht verghen*;

2. (пра расліны) verkümmern vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

марне́ць

1. (пра чалавека) dahnsiechen vi (s); dahnschwinden* vi (s);

марне́ць ад тугі́ vor Shnsucht verghen*;

2. (пра расліны) verkümmern vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

наці́на ж бат

1. разм (сцябло агароднай расліны) Krut n -(e)s;

2. (травінка) Gräs¦chen n -s, -, Grshalm m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разгалінава́цца

1. (пра расліны) sich verzwigen;

2. (раздзяліцца на некалькі частак, напрамкаў і г. д) sich gbeln, sich verzwigen, bzweigen vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сто́йкі

1. разм stndhaft, fest; wderstandsfähig (пра расліны і г. д);

сто́йкі барацьбі́т ein ufrechter Kämpfer;

2. фіз, хім stabl, beständig, stndfest

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Кубаркі́ ’зараснікі бабоўніку або капытніку’ (Яшк.). Назва расліны бабоўнік адпавядае форме яе плода (каробачка) (БелСЭ, 2, 38). Гл. кубар1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

living2 [ˈlɪvɪŋ] adj. жывы́ (цяпер);

a living language жыва́я мо́ва;

one of the greatest living writers адзі́н з найвялі́кшых суча́сных пісьме́ннікаў;

living things раслі́ны і жывы́я істо́ты

in living memory у па́мяці людзе́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)