flmmern

vi, vimp мільга́ць, мігаце́ць (пра святло)

es flmmert mir vor den ugen — у мяне́ мітусі́цца ў вача́х

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

fnkeln

vi ззяць, зіх(а)це́ць, іскры́цца

es fnkelt mir vor den ugen — у мяне́ ў вача́х мігці́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

rizen

vt

1) раздражня́ць, узбуджа́ць

2) дражні́ць

3) ва́біць, прыця́гваць;

das reizt mich nicht гэ́та мяне́ не ва́біць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

schuern

I

vi (vor G) дрыжа́ць, калаці́цца

mich schuert — мяне дры́жыкі бяру́ць

II

vimp:

es schuert — ідзе́ навальні́ца [дождж з гра́дам]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

wirr

a

1) заблы́таны, раскудла́чаны, хааты́чны

2) невыра́зны, няя́сны

ich bin ganz ~ im Kpfe — у мяне́ галава́ кру́ціцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

zumte, zu Mte

mir ist wohl ~ — у мяне́ до́бра на душы́

wie ist dir ~? — як ты сябе́ адчува́еш?

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Heil

n -s дабро́, шча́сце, дабрабы́т

~! — cла́ва!, віта́ем!

sein ~ verschen — паспрабава́ць [пашука́ць] шча́сця

das war mein ~ — гэ́та вы́ратавала мяне́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

захаце́ць, ‑хачу, ‑хочаш, ‑хоча; зак., чаго і з інф.

Адчуць ахвоту да чаго‑н.; пажадаць. Мяне ніхто не можа прымусіць, калі я гэтага не захачу сам, — чаканячы кожнае слова, прамовіў Ваханаў. Колас. Так расхвалілі гэту кнігу, што я захацеў пачытаць яе. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зганя́ць 1, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да сагнаць.

зганя́ць 2, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.

Разм. Гонячы, прымусіць пабыць дзе‑н. і вярнуцца назад. Зганяць коней на вадапой. □ — А, не пытай, — адказала Марыля. — Веру арыштавалі, і мяне зганялі ў воласць. Федасеенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загайда́ць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае і заго́йдаць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., звычайна безас. каго-што.

Гайданнем выклікаць недамаганне, моташнасць. Загайдала ў аўтобусе. Мяне загайдала ў самалёце.

загайда́ць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае і заго́йдаць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць гайдаць, гойдаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)