ферма́та

(іт. fermata = літар. прыпынак)

музычны знак у нотным пісьме, які становіцца над нотай, акордам або паўзай і абазначае павелічэнне іх працягласці ў залежнасці ад характару твора, намераў і густу выканаўцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

stámpfen

1.

vt таўчы́, мяць

zu Púlver ~ — растаўчы́ ў парашо́к; трамбава́ць

2.

vi ця́жка ступа́ць; ту́паць (нагамі ў знак пратэсту)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

капе́ц, -пца́ м.

1. (место для хранения овощей) бурт;

2. на́сыпь со сто́лбиком как межево́й знак;

3. разг. иску́сственный холм;

4. прост. (гибель, конец) кры́шка ж.;

тут табе́ і к. — тут тебе́ и кры́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

flag​1 [flæg] n. сцяг;

hoist/raise the flag узніма́ць/уздыма́ць сцяг;

The flags were at half mast. Сцягі былі прыспушчаныя (у знак жалобы).

♦

fly/show/wave the flag дэманстрава́ць патрыяты́зм/падтры́мку сваёй радзі́мы, арганіза́цыі і да т.п.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сліма́к м.

1. заал. Schnecke f -, -n, Egelschnecke f;

2. (пра чалавека) Schláppschwanz m -(e)s, -schwänze; Waschlappen m -s, -;

3. камп. (знак @) At [ɛt] n -s, -s; разм. Klámmeraffe m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

семафо́р

(ад гр. sema = знак + -фор)

1) сігнальнае прыстасаванне на чыгунцы, якое паведамляе, што пуць свабодны або заняты;

2) зрокавая сігналізацыя паміж суднамі або паміж суднам і берагам пры дапамозе сігнальных прыстасаванняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

капа́

1. Межавы знак, капец (Нас.).

2. Невялікі, часовы стажок сена (Слаўг.).

3. Сельскі правінцыяльны з'езд у Вялікім Княстве Літоўскім (Н. В. Стороженко. Западнорусские провинциальные сеймики во 2-й пол. XVII в. Киев, 1888).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

głodowy

głodow|y

галодны;

śmierć ~a — галодная смерць; смерць ад голаду;

strajk ~y — галадоўка (у знак пратэсту);

dni ~e — галодныя дні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

głoska

ж.

1. лінгв. гук;

głoska dźwięczna (bezdźwięczna) — звонкі (глухі) гук;

2. уст. літара; знак;

zapisać złotymi ~mi — запісаць залатымі літарамі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ляжа́йка ’ляжанка ля печы’, ’комін-ляжак’ (пух., З нар. сл.; уздз., Нар. словатв.; навагр., Сцяшк. Сл.), ляжэйка ’бакавыя дошкі ў возе’ (астрав., Сцяшк. Сл.; круп., Жыв. сл.; Касп., Сл. ПЗБ), ліжа́йка ’бакавы брусок асновы панарада’ (КЭС, лаг.), валож. ляжэ́я ’папярочная палка-ворчык у сасе, да якой прымацоўваюцца аглоблі’ (Жыв. сл.). Ст.-рус. лежайка, лежейка, лежая ’знак > (гарызантальны вугал) у бортніцкіх знамёнах’. Да прасл. ležajьka (Трубачоў, Эт. сл., 14, 158), якое з ležaja/ležajь (< ležati), роднаснага з ляжа́й (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)