частава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., каго.

Даваць або прапаноўваць паесці, папіць, пакурыць; карміць або паіць каго‑н., выказваючы ўвагу, гасціннасць. Маці частавала дачку, слухала яе і не магла надзівіцца. Грамовіч. Шпілеўскі, які дапамагаў разгружаць машыну, весела частаваў усіх папяросамі. Савіцкі. // перан. Разм. Рабіць каму‑н. што‑н. прыемнае. Мужчыны нашы днямі ўжо бачылі гэты спектакль, цяпер Цімох частаваў ім мяне, аднак рагаталі ўсе. Брыль. [Вышамірскі] хадзіў ад хаты да хаты і частаваў людзей паляўнічымі апавяданнямі. Бядуля. // перан. Разм. Біць таго, хто лезе не ў сваё. — Жывём, гасцей не клічам І ў госці не паўзём, Няпрошаных па лычу Частуем таўкачом. Лужанін. А потым аплявухамі як след [Янук] Зладзюгу частаваць узяўся. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штора́з, прысл.

Кожны раз. Колькі светлых пачуццяў падымаецца ў душы, калі чытаеш.. творы [Чорнага], штораз адкрываючы ў іх усё новыя скарбы. Вітка. [Міколка] ласкава гладзіў шурпатыя шчокі ў маршчынах і, штораз цалуючы, гаварыў, гаварыў: — Які ж ты, дзед, слаўны чалавек... Лынькоў. // З кожным разам, раз ад разу. — Ты толькі, Міхась, не накідайся адразу на яду, — асцерагаў Міхася Пятрусь: — бо мама штораз будзе даваць смачнейшую страву. Колас. Чорны дым над полымем уздымаецца штораз вышэй. Брыль. // Вельмі часта; вельмі хутка. [Доктар] пацепваў высокімі пляч[а]мі, штораз папраўляў на носе акуляры. М. Стральцоў. Толькі сілы слабеюць штораз, Штохвіліны цяжэй усё дыша [конь]. Гэтак блізка жаданы папас, Але смерць за папас яшчэ бліжай. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

verntworten

1.

vt

1) адка́зваць, не́сці адка́знасць (за што-н.)

das ist nicht zu ~ — гэ́та не дапушча́льна

2.

(sich) апра́ўдвацца; дава́ць справазда́чу, адка́зваць, трыма́ць адка́з

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Jnge

I

m -n, -n, pl разм. тс. Jungs i Jngens хло́пчык, юна́к, хло́пец

II

sub n -n, -n дзіцяня́ (жывёл)

~ bekmmen* [wrfen*] — дава́ць пато́мства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Rest

m -es, -e

1) рэ́шта; аста́так;

die rdi- schen ~e тле́нныя аста́нкі;

das gab ihm den ~ гэ́та яго́ дакана́ла

2): den ~ herusgeben* дава́ць рэ́шту

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

zugen

I

vi

1) дава́ць паказа́нні, све́дчыць (von D – пра што-н.)

für [ggen] j-n ~ — выступа́ць све́дкай на кары́сць [супро́ць] каго́-н.

II

vt зача́ць; нараджа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

zgeben

* vt

1) прыдава́ць, дава́ць у дада́так, дадава́ць

2) згаджа́цца

er gab mir zu, dass… — ён пагадзі́ўся са мной, што…

3) прызнава́цца (у чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Gewnn

m -(e)s, -e

1) вы́йгрыш, прыбы́так

~ bwerfen* [bführen] — дава́ць прыбы́так, быць рэнта́бельным

2) тэх. здабы́ча

~ aus etw. (D) zehen* — атры́мліваць кары́сць (з чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

house

[haʊz]

1.

n., pl. houses [ˈhaʊzɪz]

1) дом -у m., ха́та f.

to keep house — ве́сьці ха́тнюю гаспада́рку

2) пала́та f.

3) тэа́тар -ру m., пу́бліка f.; наве́дваньне n.

The house was jammed — Тэа́тар быў набі́ты бітко́м

We had a good house — Была́ до́брая наве́двальнасьць

to bring down the house, informal – вы́клікаць бу́ру во́плескаў

2.

v.t.

1) прыма́ць або́ дава́ць дом для жыцьця́

2) забясьпе́чваць жытло́м

3) дава́ць прыту́лак

3.

v.i.

жыць, займа́ць жыльлё

- house agent

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

offer

[ˈɔfər]

1.

v.

1) прапанава́ць; ахвярава́ць; дава́ць

He offered to help us — Ён запрапанава́ў нам дапамагчы́

to offer a proposal — падава́ць прапано́ву

to offer resistance — супраціўля́цца, адбіва́цца

2) надара́цца

if the opportunity offers — калі́ нада́рыцца наго́да

3) спрабава́ць; мець наме́р, наме́рвацца

to offer to strike — наме́рыцца ўда́рыць

4) дава́ць

He offered twenty dollars for our old stove — Ён дава́ў два́ццаць даля́раў за на́шую стару́ю пліту́

2.

n.

1) прапано́ва f.

2) наме́р -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)